powrót

Grażyna Skołbania

Tabakiera dla nosa

Rola państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w rozwoju regionalnym. Zmiany w ustawodawstwie związane z wprowadzeniem reformy administracyjnej państwa usankcjonowały uczestnictwo służby geodezyjnej i kartograficznej w procesie rozwoju regionalnego poprzez utworzenie administracji geodezyjnej na wszystkich szczeblach administracji samorządowej oraz stworzenie nowej jakościowo instytucji państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, szczególnie w części dotyczącej zasobów wojewódzkich.

Ważne dla rozwoju regionalnego
Znowelizowana ustawa Prawo geodezyjne i kartograficzne [chodzi o nowelizację z lipca 1998 r. – red.] stworzyła warunki i instrumenty prawne uczestnictwa służby geodezyjnej i kartograficznej w procesie rozwoju regionalnego. Oto niektóre ze zmian mających znaczenie dla rozwoju regionalnego:
1. Wprowadzenie nowej struktury służby geodezyjnej i kartograficznej ustaliło uczestnictwo specjalistów z dziedziny geodezji i kartografii na wszystkich szczeblach realizacji zadań rządowych i samorządowych.
Szczególnie ważnym ogniwem służby jest geodeta województwa, którego silna pozycja w strukturach samorządu wojewódzkiego jest gwarantem wykorzystania metodologicznych i warsztatowych umiejętności geodetów i kartografów w przygotowywaniu i monitorowaniu programów rozwoju regionalnego. Istnienie ogniw służby geodezyjnej na wszystkich szczeblach administracji samorządowej zapewnia prawidłowe technicznie i technologicznie przetwarzanie i wzajemne przekazywanie informacji zgromadzonych w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym.
2. Przypisane służbie geodezyjnej i kartograficznej zadania wykonywania zdjęć i opracowań fotogrametrycznych powierzchni kraju, wydawania urzędowych map oraz sporządzania map topograficznych i tematycznych zostały sprecyzowane w uregulowaniach dotyczących poszczególnych ogniw służby. Umożliwiają one wojewódzkiej administracji geodezyjnej aktywne uczestnictwo w zlecaniu wykonania map topograficznych i tematycznych. Gwarantuje to dostosowaną do potrzeb poszczególnych województw (regionów) kolejność istotnych dla polityki regionalnej opracowań stanowiących podstawę przygotowania materiałów planistycznych.
3. Długo oczekiwane formalne określenie podmiotów prowadzących bazy danych wchodzących w skład SIT otworzyło drogę do opracowania szczegółowych zasad i trybu założenia i prowadzenia krajowego systemu informacji o terenie.
4. Wprowadzenie obowiązującego na terenie całego kraju państwowego systemu odniesień przestrzennych
daje gwarancję jednorodności opracowań geodezyjnych, niezależnie od ich resortowego charakteru, i mocną podstawę dla spójności zbiorów informacji przestrzennej.
5. Wypełnienie dotychczasowej luki prawnej w zakresie GIS poprzez postawienie przed Głównym Geodetą Kraju (GGK) zadania rejestracji systemów informacji o terenie o znaczeniu ogólnopaństwowym, przechowywania ich kopii zabezpieczających oraz współpracy z innymi resortami w zakładaniu i prowadzeniu systemów informacji geograficznej stworzyło możliwość inicjowania przez GGK prac nad GIS.

Pełna treść artykułu w marcowym wydaniu GEODETY

powrót