Stanisław Białousz, Zbigniew Bochenek, Dariusz Dukaczewski, Michał Grodzicki, Przemysław Sowiński, Ewa Wysocka
Geodeci w Unii Europejskiej (cz. VIII)
Na zlecenie Departamentu Geodezji i Kartografii Ministerstwa Infrastruktury pod koniec ubiegłego roku Instytut Geodezji i Kartografii* badał funkcjonowanie geodezji i kartografii w krajach Piętnastki. W efekcie powstało opracowanie pt. „Badania analityczne regulacji prawnych dotyczących wzajemnego uznawania dyplomów i kwalifikacji do wykonywania zawodu geodety i kartografa w krajach Unii Europejskiej oraz w Polsce”, Warszawa, listopad 2002. Na jego podstawie prezentujemy rozwiązania przyjęte w różnych krajach (Austria, Belgia – GEODETA 5/03; Dania, Finlandia – 6/03; Francja, Grecja – 7/03; Holandia, Hiszpania – 8/03; Irlandia, Luksemburg – 9/03; Niemcy, Portugalia – 10/03; Szwecja, Wielka Brytania – 11/03). I wreszcie czas na Włochy.
Podobnie jak w większości krajów Unii Europejskiej geodezja i kartografia są traktowane we Włoszech jako odrębne dyscypliny. Podstawę prawną funkcjonowania geodezji, określającą zarazem status zawodu geodety, stanowią:
- Dekret królewski nr 274 z 11 lutego 1929 r. Regulamin zawodu geodety (Regio Decreto 11 Febbraio 1929, N. 274 Regolamento Per La Professione Di Geometra, Gazzetta Ufficinale, 1929, n° 27, 315-3-1929), zmodyfikowany ustawą 1086 z 1971 r. (Legge 1086/71) oraz ustawą 64 z 1974 r. (Legge 64/74);
- Prawo nr 897 z 25 kwietnia 1938 r. Normy dotyczące obligatoryjności wpisu do rejestrów zawodowych i ich funkcji związanych z utrzymywaniem rejestrów (Legge 25 Aprile 1938 n° 897 Norme sulla obbligatorieta dell’iscrizione negli albi professionali e sulle funzioni relative alla custodia degli albi (stralcio), Gazzetta Ufficiale, 1938, n° 152 del 7 Luglio 1938);
- Tymczasowy Dekret Legislacyjny z 23 listopada 1944 r. Normy dotyczące Rad Stowarzyszeń i Samorządów i Głównych Zarządów Zawodowych (Decreto Legislativo Luogotenenziale 23 Novembre 1944, n° 382 Norme sui Consigli degli Ordini e Collegi e sulle Commissioni centrali professionali, Gazzetta Ufficiale n° 98 del Dicembre 1944);
- Dekret ministerialny z 15 lutego 1949 r. Przepis o trybie rozpatrywania wniosków składanych do Narodowej Rady Geodetów (Decreto Ministeriale 15 Febbraio 1949 Regolamento per la trattazione dei ricorsi dinanzi al Consiglio nazionale dei geometri, Gazzetta Ufficiale n° 59 del 12 Marzo 1949)
- Ustawa nr 75 z 7 marca 1985 r. Zmiany w regulaminie zawodowym geodetów (Legge 7 Marzo 1985 n° 75 Modifiche all’ordinamento professionale dei geometri Gazzetta Ufficiale della Repubblica Italiana, 1985, n° 64 del 15 Marzo 1985).
Stosownie do art. 1 Dekretu Królewskiego nr 274 z 11 lutego 1929 r. tytuł geodety (geometra) jest zastrzeżony i chroniony przez prawo, zgodnie z zasadami ujętymi w Dekrecie Królewskim nr 1054 z 6 maja 1923 r. Działalność geodetów we Włoszech jest regulowana przez Narodową Radę Geodetów (CNG – Consiglio Nazionale dei Geometri), która zapewnia również ochronę zawodu i rynku pracy na terenie kraju. Zgodnie z art. 1 Prawa nr 897 z 25 kwietnia 1938 r. geodeci winni być obowiązkowo wpisani do rejestru zawodowego (Albo dei Geometri) prowadzonego przez CNG. Na mocy ustawy nr 75 z 7 marca 1985 r. określono warunki konieczne do spełnienia przez kandydatów do tytułu i zawodu geodety:
- być obywatelem włoskim lub kraju członkowskiego Wspólnoty Europejskiej, bądź Włochem nie posiadającym obywatelstwa Republiki Włoskiej, bądź też obywatelem państwa posiadającego układ o wzajemności z Włochami;
- posiadać pełnię praw obywatelskich;
- zamieszkiwać na stałe na terenie właściwości terenowej oddziału Narodowej Rady Geodetów, do którego złożono wniosek;
- posiadać dyplom geodety;
- posiadać odpowiednie przygotowanie zawodowe.
Absolwenci 3-letnich studiów geodezyjnych posiadający dyplom uniwersytecki (Diplomo universitario) stanowiący odpowiednik polskiego dyplomu licencjata winni odbyć 2 lata dodatkowych studiów specjalizacyjnych, by (podobnie jak absolwenci 5-letnich studiów uniwersyteckich) uzyskać tzw. Diploma di Laurea (odpowiednik polskiego dyplomu magistra lub magistra inżyniera) i tytuł Dottore.
Pełna treść artykułu w grudniowym wydaniu GEODETY
powrót
|
