Anna Wardziak
Obce nazwy na mapach
Nazewnictwo geograficzne na mapach obszarów, na których stosowane są niełacińskie systemy pisma, było tematem grudniowego zebrania otwartego Katedry Kartografii Uniwersytetu Warszawskiego.
|
Punktem wyjścia do dyskusji było wystąpienie doktoranta Macieja Zycha, który przybliżył pojęcie pisma, jego systemów, a także współczesne rodzaje pisma na świecie.
Okazuje się, że pism w językach państwowych jest na świecie 22, z tego niełacińskich 21 i są one używane w 39 językach państwowych. Z pism niełacińskich najbardziej rozpowszechnione pod względem liczby języków, które go używają, jest pismo cyrylickie (12 języków). Z kolei pod względem liczby państw, które go używają, pierwszą pozycję zajmuje pismo arabskie (28 państw), choć stosowane jest zaledwie w 6 językach. Natomiast najwięcej ludzi posługuje się pismem chińskim. Jeśli weźmiemy pod uwagę pisma w językach lokalnych, to jest ich na świecie ponad 50.
Główna część prelekcji poświęcona była problemom latynizacji, czyli konwersji pisma niełacińskiego do łacińskiego. Dwa odmienne sposoby latynizacji to transkrypcja i transliteracja. Transkrypcja to metoda zapisu fonetycznego, czyli przejście z zapisu oryginalnego do zapisu jego przybliżonego brzmienia w alfabecie łacińskim. Transliteracja z kolei to metoda konwersji nazw pomiędzy dwoma różnymi pismami alfabetycznymi w ten sposób, że znakowi lub grupie znaków w jednym alfabecie (niełacińskim) odpowiada znak lub grupa znaków w drugim alfabecie (łacińskim). Przy czym rodzajów transliteracji jest mniej niż transkrypcji.
Transkrypcja charakteryzuje się tym, że na każdy język transkrybuje się w trochę inny sposób. Daną nazwę z alfabetu niełacińskiego można zapisać dla każdego języka, a jeśli chodzi o transliterację, są przyjęte pewne metody. Żeby poprawnie dokonać transliteracji, trzeba posłużyć się tzw. tabelą latynizacyjną lub kluczem latynizacyjnym (czyli informacją, którym literom w alfabecie niełacińskim odpowiadają litery w systemie łacińskim).
Transliteracja to odwzorowanie danego alfabetu za pomocą innego. Transkrypcja natomiast odwzorowuje wymowę za pomocą głosek innego języka. Transliteracja odbywa się pomiędzy alfabetami, transkrypcja – pomiędzy językami. Transliteracja zachowuje pisownię, transkrypcja – wymowę. Transliteracja zakłada znajomość języka źródłowego, transkrypcja – docelowego...
Pełna treść artykułu w styczniowym wydaniu GEODETY
powrót
|