Rosja ujawniła plany rozbudowy segmentu wsparcia kosmicznego SBAS (Space-Based Augmentation System) dla systemu GLONASS i rozmieszczenia pierwszych naziemnych stacji monitoringowych poza granicami państwa.
Program zakłada rozwój sieci pomiaru różnicowego SDCM (System of Differential Correction and Monitoring) na obszarach Australii, Kuby oraz w krajach Ameryki Południowej (prawdopodobnie Brazylii i Wenezueli). Rosyjski SBAS ma być porównywalny z amerykańskim WAAS oraz europejskim EGNOS. Uzyskane dzięki niemu poprawki zwiększą dokładność pozycjonowania do 1–1,5 metra w poziomie i 2–3 metrów w pionie. Centymetrowy poziom dokładności dostępny będzie w zasięgu 200 kilometrów od stacji korekcyjnych. Podstawę systemu SDCM stanowić będą dwa aparaty geostacjonarne: Lucz-5A i Lucz-5D, których wyniesienie na obite zapowiedziano na lata 2010 i 2011. Na październik i grudzień bieżącego roku zapowiedziane jest natomiast wystrzelenie trzech satelitów GLONASS-M. Spowoduje to 99,97% dostępność globalnego systemu pozycjonowania w trzech wymiarach i przyznanie systemowi statusu FOC (Full Operational Capability). Również na rok 2010 przewidziano umieszczenie na orbicie dwóch urządzeń typu GLONASS-M oraz jednego GLONASS-K (transmitującego sygnały na częstotliwościach L1, L3 i L5 w technologii CDMA). Dopełni to konstelację GLONASS do 24 satelitów i zapewni systemowi pełną funkcjonalność.
