W roku 1952 uzyskała na tym Wydziale stopień inżyniera, w roku 1954 – stopień magistra inżyniera, a w roku 1965 doktora nauk technicznych. Pracowała w Zakładzie Geodezyjnych Pomiarów Szczegółowych prowadzonym przez profesora Tadeusza Lazzariniego. W swojej pracy badawczej umiejętnie łączyła aspekty teoretyczne z praktycznymi, koncentrując się na pomiarach przemieszczeń, zwłaszcza w zakresie badań zapór wodnych. Była autorytetem dla studentów, cieszyła się zaufaniem i sympatią ze strony kadry pracowników Wydziału.
Odeszła z Wydziału w stanie wojennym i podjęła pracę redaktora wydawnictw naukowych w Państwowym Przedsiębiorstwie Wydawnictw Kartograficznych. Była znakomitym redaktorem, umiejącym spojrzeć na publikowane dzieła z punktu widzenia potencjalnych czytelników. Przeszła na emeryturę na początku lat 90., podejmując długoletnią i efektywną działalność społeczną w zakresie wspólnoty mieszkaniowej.
Spoczęła na Cmentarzu Wolskim w grobie rodzinnym obok męża Damazego (1928–1999), specjalisty w zakresie energetyki. Pozostawiła dwóch synów: Jana (inżyniera elektryka) i Stefana (znanego organizatora Warszawskich Festiwali Filmowych).
nadchodzące wydarzenia
zobacz pozostałe
