Paragraf 31 nowych standardów w wyjaśnieniach GGK

Jak pisaliśmy w piątek, główny geodeta kraju Waldemar Izdebski udzielił odpowiedzi na 84 pytania zadane przez śląską służbę geodezyjną. Wśród nich warto zwrócić uwagę na wyjaśnienia dotyczące budzącego sporo kontrowersji paragrafu 31 nowego rozporządzenia ws. standardów.

Gdzie tkwi problem?

Przypomnijmy: ustęp 1 tego paragrafu określa, że w przypadku, gdy w zamierzeniu budowlanym przewiduje się usytuowanie budynków w odległości mniejszej lub równej 4 m lub innych obiektów budowlanych w odległości mniejszej lub równej 3 m od granicy działki ewidencyjnej, a w zasobie brak jest danych określających położenie punktów granicznych tej granicy z dokładnością właściwą dla szczegółów terenowych I grupy, wykonawca określa położenie tych punktów w drodze pomiaru. Źródłem większości wątpliwości jest ustęp 2, gdzie czytamy: „W przypadku gdy punkty graniczne nie są oznaczone na gruncie znakami granicznymi lub nie stanowią jednoznacznie identyfikowalnych elementów szczegółów terenowych, pomiar, o którym mowa w ust. 1, wykonawca poprzedza czynnościami mającymi na celu ustalenie przebiegu granic działek ewidencyjnych w trybie przepisów wydanych na pod-stawie art. 26 ust. 2 ustawy [rozporządzenie ws. EGiB – red.]”.

Liczne uwagi do tego paragrafu wyrażano podczas wideokonferencji GGK zorganizowanej 24 sierpnia. Przede wszystkim podkreślano, że objęcie tym przepisem „innych obiektów budowlanych” zrodzi konieczność ustalania wielu granic – dotyczy to szczególnie inwestycji liniowych oraz terenów o kiepskiej jakości EGiB. Znacząco wydłuży to czas opracowania MdcP oraz mocno zwiększy jej koszt, a to utrudni realizację procesu inwestycyjnego. Wyrażano także obawy, że wykonywanie tej mapy w praktyce stanie się niedostępne dla geodetów bez zakresu nr 2. Przepis ten rodzi także wątpliwość, skąd geodeta ma znać dokładną lokalizację zamierzenia budowlanego (np. przebiegu kabla), skoro w momencie zlecania MdcP czasem i projektant tego nie wie.

Część z powyższych wątpliwości rozwiewa GGK

Wśród wspomnianych 84 pytań zadanych przez przedstawicieli Służby Geodezyjnej i Kartograficznej województwa śląskiego kilka dotyczy przedmiotowego paragrafu. Urząd Miasta Piekary Śląskie pyta, gdzie szukać definicji „obiektu budowlanego”, który to termin pada w ust. 1. GGK Waldemar Izdebski odpowiada, że należy się tu kierować zapisami Prawa budowlanego, zgodnie z którym jest to „budynek, budowla bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych”. Śląski WINGiK dopytuje, czy pod pojęciem „inne obiekty budowlane” należy rozumieć wszystkie obiekty, o których mowa w art. 3 Prawa budowlanego? Odpowiedź GGK jest twierdząca.

ŚWINGiK pyta także, jaka powinna być wartość atrybutu BPP ujawnionego w bazie EGiB, aby uznać, że położenie punktu granicznego spełnia warunek opisany w §31 ust. 1, co eliminuje konieczność pomiaru tych punktów? W ocenie GGK wartość tego atrybutu może wynosić 1 lub 2. W odpowiedzi na pytanie Urzędu Miasta Piekary Śląskie Waldemar Izdebski dodaje, że pomocny w analizie dokładności punktów granicznych może okazać się również atrybut ZRD.

Czy wykonawca musi pozyskać nowe współrzędne dla wszystkich punktów granicy działki, jeżeli BPP z zasobu wynosi 2 lub więcej? – pyta Starostwo w Raciborzu. „Nie. Tylko tych usytuowanych w odległości od granicy działki ewidencyjnej mniejszej lub równej 4 m od projektowanych budynków lub 3 m od innych projektowanych obiektów” – odpowiada GGK.

Skoro na etapie sporządzania mapy do celów projektowych często nie jest znany geodecie zamysł, gdzie projektant zlokalizuje np. sieci uzbrojenia, to kto decyduje o tym, które granice należy ustalać? – pyta Starostwo w Bielsku-Białej. „Wykonawca powinien poinformować inwestora/projektanta o cytowanym przepisie, aby uczestnicy procesu inwestycyjnego przekazali wykonawcy informacje o przewidywanej lokalizacji projektowanych budynków i obiektów budowlanych, co do których mogą mieć zastosowanie przepisy §31” – odpowiada Waldemar Izdebski.

„Czy w przypadku map do celów projektowych dla obiektów liniowych wykonawca winien analizować dokładność położenia punktów granicznych? Czy w przypadku, gdy punkty graniczne nie są oznaczone na gruncie znakami granicznym lub nie stanowią jednoznacznie identyfikowalnych elementów szczegółów terenowych, zobligowany będzie do protokolarnego określenia położenia tych punktów w drodze pomiaru?” – pyta będzińskie starostwo. „Zgodnie z § 31 wykonawca analizuje dokładność położenia punktów granicznych działki, na której przewiduje się usytuowanie projektowanego zamierzenia. Jeśli z analizy wynika, że w zasobie brak jest danych określających położenie punktów granicznych tej granicy z dokładnością właściwą dla szczegółów terenowych I grupy, a punkty graniczne nie są oznaczone na gruncie znakami granicznymi lub nie stanowią jednoznacznie identyfikowalnych elementów szczegółów terenowych, to przed określeniem ich położenia w drodze pomiaru należy dokonać ustaleń w trybie przepisów § 37-39 rozporządzenia ws. EGiB” – odpowiada GGK.

Sądząc po komentarzach na Geoforum.pl, spore emocje budzi odpowiedź na pytanie Starostwa w Bielsku-Białej: „Czy w razie zaistnienia potrzeby ustalenia przebiegu granic w trakcie wykonywania mapy do celów projektowych kierownik prac geodezyjnych winien posiadać uprawnienia zawodowe w zakresie 2?”. Zdaniem GGK nie musi. W jego ocenie, skoro ostatecznym celem pracy jest wykonanie MdcP, a nie np. przeprowadzenie modernizacji EGiB, to zakres 1 powinien być wystarczający.

Urząd Miejski w Gliwicach zauważa, że w § 31 w przypadku zbliżenia inwestycji do granicy przewidziane jest zastosowanie jedynie procedury ustalenia granic działki ewidencyjnej. Jednakże występują liczne sytuacje, gdy istnieje w zasobie dokumentacja wymieniona w §36 rozporządzenia ws. EGiB zawierająca wiarygodne dane. Zatem zgodnie z § 37 ust. 1 rozporządzenia ws. EGiB nie ma podstaw do ustalenie granic działek ewidencyjnych. Jaką procedurę powinien zastosować wtedy geodeta? Czy właściwym jest obligatoryjne pominięcie przez wykonawcę procedury wyznaczenia/wznowienia znaków granicznych i wykonanie ustalenia? „Zapisy § 31 dotyczą przypadku braku materiałów w zasobie i zastosowania w takim wypadku ustalenia granic w trybie przepisów wydanych na podstawie art. 26 ust. 2 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. W innych przypadkach ten przepis nie ma zastosowania” – wyjaśnia krótko GGK.

Czy na MdcP w opisie i w sprawozdaniu technicznym wykonawca powinien zamieścić informację, że planowane zamierzenie budowlane będzie sytuowane w odległości > 4 m w przypadku budynków i >3 m w przypadku innych obiektów budowlanych od granicy działki? Lub że punkty graniczne działki są określone z odpowiednią dokładnością? – pyta Starostwo w Raciborzu. Zdaniem Waldemara Izdebskiego w obowiązujących przepisach takiego wymogu wprost nie znajdziemy. Przepisy zobowiązują jednak geodetę do wykonania swojej pracy „z należytą starannością, zgodnie z zasadami współczesnej wiedzy technicznej i obowiązującymi przepisami prawa”. Zdaniem GGK jednym z warunków spełnienia powyższego wymogu jest poinformowanie potencjalnego zamawiającego o treści §31 ust. 1 rozporządzenia ws. standardów.

Raciborskie starostwo pyta także, czy starosta prowadzący naradę koordynacyjną może odmówić przyjęcia dokumentacji, jeżeli sieć będzie projektowana np. 1 m od granicy działki, a z dostarczonej mapy nie będzie wynikało, jaka jest dokładność położenia punktów granicznych? W ocenie GGK starosta nie ma w tym przypadku podstaw do odmowy.

Pełna treść odpowiedzi GGK

Jerzy Królikowski