Problem stosowania lokalnych układów współrzędnych i układów wysokościowych w Polsce był wielokrotnie wskazywany w ostatnich latach jako czynnik utrudniający realizację dużych inwestycji ze względu na niemożność bezpośredniego wykorzystania materiałów geodezyjnych i kartograficznych znajdujących się w powiatowych ośrodkach dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej. Starostowie odpowiedzialni za dostosowanie materiałów geodezyjnych i kartograficznych oraz baz danych przestrzennych do obowiązujących standardów usprawiedliwiali powstałe opóźnienia niewystarczającymi środkami finansowymi i brakiem szczegółowych przepisów technicznych. (...) Obecnie – zdaniem autora tekstu – istnieją wszelkie obiektywne warunki do przejścia w całym kraju na jeden układ wysokościowy
PL-EVRF2007-NH.
W Polsce obowiązują obecnie dwa układy wysokościowe: PL-KRON86-NH (tylko do 31 grudnia 2019 r.) oraz PL-EVRF2007-NH. Jednak w praktyce stosowane są także różne inne układy wysokościowe, najczęściej Kronsztad86 i Kronsztad60, chociaż natknąć się można również na materiały geodezyjne odniesione do poziomu mareografów w Amsterdamie lub Trieście. (...)
Przy modernizacji szczegółowej wysokościowej osnowy geodezyjnej wymagany jest projekt techniczny, który należy sporządzić zgodnie z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu
ws. osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych. W przypadku przeliczania wysokości punktów pomiarowej osnowy wysokościowej lub wysokości szczegółów sytuacyjno-wysokościowych wskazane jest sporządzenie założeń technicznych.
Istotne jest, żeby przed sporządzeniem projektu technicznego lub założeń technicznych została przeprowadzona analiza istniejącej dokumentacji geodezyjnej pod kątem jakości (wiarygodności) i dokładności, a także zostały zidentyfikowane punkty wspólne oraz punkty przemieszczone lub wznowione bez należytego udokumentowania. Należy również zbadać, w jakich układach wysokościowych zostały wyznaczone wysokości reperów i szczegółów sytuacyjnych. Pewną wskazówkę, z jakim układem mamy do czynienia, może dać porównanie wysokości tych samych punktów – im układ wysokościowy jest starszy, tym wysokość będzie większa (niższy poziom odniesienia). Reguła ta nie dotyczy, niestety, lokalnych układów wysokościowych. (...)
Transformację wysokości punktów pomiarowej osnowy wysokościowej i rzędnych punktów sytuacyjno-wysokościowych ze stosowanego układu wysokościowego do układu PL-EVRF2007-NH poprzedza się analizą rozkładu różnic wysokości pomiędzy obydwoma układami. W zależności od tego, czy występuje regularny rozkład różnic wysokości, czy zaburzony, dobiera się...
Pełna treść artykułu w styczniowym wydaniu miesięcznika GEODETA