Informacje o uzbrojeniu terenu są stałym i bardzo istotnym elementem mapy zasadniczej bez względu na formę jej prowadzenia – piszą autorzy artykułu. Przy czym mówiąc o informacjach związanych z uzbrojeniem, mamy na myśli jedynie podstawowy ich zakres dotyczący lokalizacji przewodów i urządzeń oraz ich podstawowych parametrów. Warto w tym miejscu podkreślić sformułowanie „podstawowych parametrów”, bo przez lata były podejmowane różne próby rozszerzania zakresu atrybutów i uczynienie z informacji o uzbrojeniu tzw. GESUT, czyli Geodezyjnej Ewidencji Uzbrojenia Terenu. Rozpoczęło się to już od rozporządzenia ministra gospodarki przestrzennej i budownictwa z 26 sierpnia 1991 r.
w sprawie szczegółowych zasad i trybu zakładania i prowadzenia geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu oraz uzgodnień i współdziałania w tym zakresie.
Dlaczego przez cały czas nie udaje się stworzyć baz GESUT? Odpowiedź jest bardzo prosta – bo chcemy mieć za dużo. Tak dużo, że nie możemy tego pozyskać, a nawet gdybyśmy jakimś cudem pozyskali, to nie będziemy mogli tego utrzymać w stanie aktualności. Trzeba pamiętać, że geodeta mierzy (inwentaryzuje), ale nie może być specjalistą od niuansów takiej czy innej sieci uzbrojenia i zastępować specjalistów branżowych.
Powiaty pytane, czy mają tzw. GESUT, w zdecydowanej większości odpowiadają, że nie. Gdy zapytamy natomiast, czy mają uzbrojenie terenu, to odpowiedź będzie pozytywna: tak, uzbrojenie prowadzimy w ramach mapy zasadniczej! Mając świadomość takiej sytuacji i widząc problemy związane z GESUT i K-GESUT, autorzy dokonali analizy możliwości integracji dostępnych danych o uzbrojeniu terenu i opracowali zbiorczą (integrującą dostępne usługi powiatowe) usługę WMS do ich przeglądania. Usługa prezentuje obecnie dane z kilkudziesięciu powiatów i jest gotowa do włączenia kolejnych...
Pełna treść artykułu w lipcowym wydaniu miesięcznika GEODETA