Wprawdzie dyrektywa INSPIRE z 2007 roku jest ukierunkowana na zarządzanie środowiskiem, ale w jej wyniku powstały standardy gromadzenia danych, jednakowe we wszystkich państwach UE, które znacznie ułatwiają ich wymianę. A język UML wykorzystywany do projektowania schematów aplikacyjnych staje się obecnie coraz bardziej popularny nie tylko w zagadnieniach, które dotyczą środowiska.
Przy projektowaniu schematu aplikacyjnego bazy danych dla parafii należało odpowiedzieć na pytanie, jakie elementy w nim umieścić, aby okazał się przydatny w zarządzaniu parafią. Uwagę zwracała duża różnorodność danych przechowywanych w księgach parafialnych. Ich gromadzenie we wszystkich parafiach w jednolitych standardach z pewnością ułatwiłoby wymianę i zaoszczędziło wiele czasu osobom, które muszą podróżować po kraju w celu uzyskania zaświadczeń, np. o przyjęciu danego sakramentu. Schemat został także rozbudowany o inne elementy istotne z punktu widzenia efektywnego działania parafii.
(...) mimo że parafia jest najmniejszą jednostką w strukturze Kościoła katolickiego, związana jest z wieloma ważnymi wydarzeniami naszego życia. Dlatego przy projektowaniu schematu aplikacyjnego w pierwszej kolejności zdefiniowano tematy istotne z punktu widzenia zarządzania parafią. Następnie zostały one umieszczone w pakietach. Zaliczono do nich usługi kościelne, osoby, obiekty oraz wydarzenia. Ponadto w jednym modelu przedstawiono miejsce parafii w strukturze Kościoła katolickiego.
• model „Obiekt”W modelu tym umieszczono obiekty, które znajdują się na terenie parafii. W celu zapewnienia harmonizacji wielokrotnie odwoływano się do klas zdefiniowanych w rozporządzeniu w sprawie ewidencji gruntów i budynków zawierających szczegółową charakterystykę obiektów. Ponadto dodano własne atrybuty charakterystyczne dla danego budynku, np. dataPoswiecenia typu Date w klasie OBI_Kosciol czy patron typu CharacterString w OBI_Hospicjum. Uwzględniono także klasy dotyczące plebanii, kancelarii parafialnej, kaplicy, ogrodzenia czy muzeum parafialnego.
• model „Osoba”W modelu poświęconym osobom umieszczono charakterystyczne cechy opisujące każdą z grup. Ze względu na dużą różnorodność danych osobowych wydzielono kilka mniejszych klas, a następnie połączono je relacją dziedziczenia. Dzięki temu uniknięto wielokrotnego powtarzania atrybutów. Ponadto, stosując klasę z danymi osobowymi, można było wybrać taką, która zawiera właściwości odpowiednie dla danej grupy (zupełnie inne atrybuty były umieszczone w klasie dotyczącej parafian, a inne dla pracowników)...
Pełna treść artykułu w lipcowym wydaniu miesięcznika GEODETA
W lipcowym wydaniu GEODETY ponadto m.in.:
• Bez widoków na dobrą zmianę. Raport: płace geodetów
• Czas prostowania, czyli monitoring budynku poddanego rektyfikacji
• Standardy dotyczące służebności przesyłu w obsłudze geodezyjnej sądów cywilnych przedstawia Bogdan Grzechnik
• Nieodwracalne skutki prawne – przypadek z praktyki sądowej omawia sędzia Magdalena Durzyńska
• Od pomysłu do rynku, czyli gdzie firmy geodezyjne mogą znaleźć wsparcie w programach unijnych
• Ile zarabiają absolwenci geodezji i kartografii? Odpowiedzi udziELA system monitorowania losów absolwentów