Brytyjska agencja kartograficzna Ordnance Survey poinformowała o wycofaniu z rynku 30 września 2008 roku serii map cyfrowych o nazwie Land-Line. Decyzja została podjęta po zbadaniu zapotrzebowania na ten produkt u odbiorców z administracji, firm sieciowych oraz z sektora nieruchomości.
Konsultacje przeprowadzone w połowie 2005 roku wskazały na wzrost zainteresowania innym produktem agencji, prowadzoną równolegle bazą topograficzną o nazwie OS MasterMap. Cechuje ją m.in. łatwiejsze łączenie danych, szybsza aktualizacja, ciągłość bazy danych, niższy koszt gromadzenia i zarządzania danymi.
Według Petera ter Haara, szefa ds. produktów, decyzja o wycofaniu Land-Line pozwoli OS na większe zaangażowanie i nieprzerwane inwestowanie w bazę MasterMap. Od chwili wprowadzenia na rynek w listopadzie 2001 r. OS MasterMap została z powodzeniem przyjęta przez różne grupy klientów. Jest produktem zawierającym o wiele więcej informacji niż Land-Line. Cechą szczególną OS MasterMap jest unikalny identyfikator każdego obiektu (TOID), pozwalający użytkownikom na łączenie obiektów z bazy z ich własnymi danymi. OS MasterMap stała się podstawą georeferencyjną do tworzenia różnego rodzaju systemów GIS w Wlk. Brytanii. W ostatnim roku ponad tysiąc klientów z sektora administracji i z firm sieciowych „przeniosło się” do bazy OS MasterMap.
Analizy prowadzone przez OS wskazały także, że 1/3 użytkowników Land-Line chce nadal korzystać z tego produktu. W związku z tym 1 października 2008 r. OS przekaże tym klientom licencję na korzystanie z niego.
Mapa wektorowa Land-Line dostarczana jest w skalach 1:1250 (tereny miast), 1:2500 (tereny wiejskie) i 1:10 000 (pozostałe obszary) i powstała na bazie digitalizacji map papierowych w połowie lat 90. 229 tys. arkuszy tej serii pokrywa obszar całego kraju. W dużych skalach mapa nie zawiera warstwic. Podział na skale 1250/2500/10 000 administracja brytyjska wprowadziła w 1945 roku. Mapa zawiera 37 kodów obiektów, 47 warstw i (według założeń) jest aktualizowana/uzupełniana co 3 miesiące.