Otwierając konferencję (28 listopada), dziekan WGiK prof. Alina Maciejewska podkreśliła, że seminarium poświęcone jest tematyce trudnej i fascynującej. – Śmiem twierdzić, że kto nie zna gleboznawstwa, ten nie może zrozumieć do końca środowiska przyrodniczego. Pojęcie gleby dla naukowców pozostaje niezgłębione, jednak dla wielu, zwłaszcza urzędników, gleba pozostaje czymś bez większego znaczenia – dodała. Profesor Maciejewska przypomniała, że w Katedrze Gleboznawstwa PW (poprzedniczce znajdującej się obecnie w strukturach WGiK PW Katedry Gospodarki Przestrzennej i Nauk o Środowisku Przyrodniczym) pracował profesor Sławomir Miklaszewski, wybitny polski uczony, który przyczynił się do rozwoju nauki o glebie. – To również tu, w Zakładzie Gleboznawstwa i Ochrony Gruntów, profesor Piotr Skłodowski przez 55 lat realizował swoje naukowe i organizacyjne ambicje – powiedziała dziekan Maciejewska, która jako pierwsza z licznego grona zaproszonych gości złożyła jubilatowi gratulacje i przedstawiła jego ponad półwiekową działalność.
Piotr Skłodowski – autorytet w dziedzinie gleboznawstwa i ochrony gruntów – urodził się 21 września 1936 r. we wsi Skłody Stachy (obecnie w województwie mazowieckim). Maturę zdał w 1954 r., a studia wyższe odbył na Wydziale Rolniczym w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, specjalizując się w zakresie chemii rolnej i gleboznawstwa. Stopień doktora nauk rolniczych uzyskał w 1966 r. 8 lat później Rada Wydziału Rolniczego Akademii Rolniczej w Warszawie nadała mu stopień doktora habilitowanego, a w 1989 r. Rada Państwa nadała mu tytuł profesora nadzwyczajnego nauk rolniczych. Od 1961 roku związany był z Wydziałem Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej. W latach 1961-2007 pracował w Zakładzie Gleboznawstwa i Ochrony Gruntów Instytutu Geodezji Gospodarczej, kierując nieprzerwanie tą placówką naukową przez 40 lat (1975-2005). Przez dwie kadencje (1996-2002) pełnił funkcję dziekana WGiK. W latach 1995-2011 (cztery kadencje) był prezesem Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego, a obecnie jest jego honorowym prezesem. Od 2000 r. jest członkiem Zarządu Głównego Międzynarodowej Unii Towarzystw Gleboznawczych. W 2004 r. Senat Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie przyznał mu tytuł Profesora Honorowego.
Sylwetkę prof. Sławomira Miklaszewskiego – którego 140. rocznica urodzin przypada w tym roku – przybliżył prof. Piotr Skłodowski. Sławomir Miklaszewski (1874-1949) gleboznawcą stał się oficjalnie w 1902 r., kiedy został powołany na stanowisko organizatora i kierownika Pracowni Gleboznawczej przy Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie. W 1919 r. objął wykłady z gleboznawstwa na Politechnice Warszawskiej na Wydziale Inżynierii i Geodezji. Ponad ćwierć wieku później (w 1945 r.) zorganizował Zakład Gleboznawstwa na Wydziale Geodezji PW. W 1946 r. został wybrany na honorowego prezesa Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego i aktywnie uczestniczył w zespołowych badaniach terenowych do wydawanej przez PTG mapy gleb Polski w skali 1: 1 000 000. Na dorobek naukowy prof. Miklaszewskiego składają się: monografie naukowe (17), opracowania kartograficzne (13), rozprawy (34), podręczniki (10) oraz sprawozdania naukowe. Jedną z jego zasług było wprowadzenie polskiego terminu „rędziny” do międzynarodowej nomenklatury gleboznawczej.
Seminarium towarzyszyła wystawa okolicznościowa. Organizatorem spotkania była Katedra Gospodarki Przestrzennej i Nauk o Środowisku Przyrodniczym PW.
Wywiad z profesorem Piotrem Skłodowskim w październikowym GEODECIE