Jubileusz profesora Zbigniewa Sitka

Liczne grono współpracowników, wychowanków, przyjaciół, a także dziekani wydziałów geodezyjnych innych uczelni i prezesi firm geodezyjnych przybyli 29 listopada na Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska AGH w Krakowie, by świętować 85. urodziny prof. Zbigniewa Sitka.

Sylwetkę Jubilata przedstawili profesorowie Jerzy Bernasik i Adam Linsenbarth. Ich wystąpienia były bogato ilustrowane zdjęciami – od najstarszych z lat 50., po współczesne. Referaty uzupełniła prezentacja Piotra Tokarczyka, doktoranta Politechniki Federalnej w Zurychu, o najnowszych trendach badawczych w fotogrametrii i teledetekcji.

Potem licznie zgromadzeni goście składali Jubilatowi gratulacje, czemu towarzyszyła miła, bezpośrednia atmosfera będąca w dużej mierze zasługą prof. Sitka, który chętnie nawiązywał do wspominanych wydarzeń. Wśród gratulujących był Kazimierz Bujakowski, główny geodeta kraju, który kończył studia w trybie indywidualnym pod opieką prof. Sitka, a także: prof. Stanisław Gruszczyński (dziekan WGGiIŚ AGH), prof. Alina Maciejewska (dziekan Wydziału Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej), prof. Marcin Barlik (przewodniczący Komitetu Geodezji PAN), prof. Aleksandra Bujakiewicz (przewodnicząca Polskiego Towarzystwa Fotogrametrii i Teledetekcji), prof. Romuald Kaczyński (WAT), prof. Jan Gocał, prof. Józef Jachimski (AGH), prof. Zbigniew Kurczyński (PW), Elżbieta Biel (prezes krakowskiego oddziału SGP, które przyznało Jubilatowi medal Amigo Societas) oraz przedstawiciele UP, SGGW, UWM, UR i prezesi kilku firm geodezyjnych.

Profesor dr hab. inż Zbigniew Sitek całe życie zawodowe był związany z Akademią Górniczo-Hutniczą. W 1952 roku zdobył dyplom inżyniera miernictwa górniczego, dwa lata później – magistra, a następnie rozpoczął pracę w Katedrze Geodezji Górniczej na Wydziale Geodezji Górniczej. W 1962 roku uzyskał doktorat, w 1966 r. – habilitację, w 1974 r. – tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1982 r. – profesora zwyczajnego. Przez 31 lat był kierownikiem Zakładu Fotogrametrii, pełnił również funkcję prodziekana Wydziału Geodezji Górniczej (1969-1972) oraz dziekan (1972-75). Przez wiele lat był przewodniczącym Komisji VI Międzynarodowego Towarzystwa Fotogrametrii i Teledetekcji oraz wiceprzewodniczącym Komitetu Geodezji PAN.

W latach 60., po doktoracie, przebywał na stażu naukowym w National Reaserch Council of Canada w Ottawie, gdzie prowadził badania w zakresie fotogrametrii analitycznej, a w szczególności nad wykorzystaniem zdjęć z siatką „reseau”, które w znaczący sposób podniosły dokładność ówczesnych opracowań fotogrametrycznych. Do Kanady wrócił po 10 latach jako visiting profesor. Był prekursorem stosowania fotogrametrii naziemnej i lotniczej w górnictwie odkrywkowym. Słusznie widział ogromny potencjał ortofotografii jako nowoczesnej formy mapy, co potwierdziło się po latach, gdy nadeszła era fotogrametrii cyfrowej.

Jego dorobek naukowy obejmuje około 190 prac naukowych i artykułów z zakresu fotogrametrii i teledetekcji, m.in. monografię „Analysis of use Reseau Photographs” wydaną w ramach publikacji wyników badań w National Research Council (w 1963 roku) oraz 17 wydawnictw książkowych i 12 podręczników.

Organizatorami jubileuszu byli Katedra Geoinformacji, Fotogrametrii i Teledetekcji Środowiska WGGiIŚ AGH, Komitet Geodezji PAN oraz Polskie Towarzystwo Fotogrametrii i Teledetekcji.

Galeria zdjęć z jubileuszu

Krystian Pyka