Jak we wstępie przekonuje dr Beata Konopska z Instytutu Geodezji i Kartografii, dawana mapa – często zamiennie – choć niewłaściwie – nazywana mapą historyczną, dla badacza minionych epok może być znakomitym źródłem historycznym. Nawet wówczas, gdy zawiera fałszywe informacje lub nimi manipuluje – obnaża to bowiem mechanizmy epoki czy odsłania kulisy sceny politycznej.
Trzeci tom „Biblioteki PPK” jest pokłosiem XXV Konferencji Historyków Kartografii, która odbyła się w Poznaniu w dniach 15-17 września 2011 roku – zawiera około 30% referatów prezentowanych w jej trakcie. Beata Konopska podkreśla, że ich autorzy wywodzą się z różnych dyscyplin naukowych i każdy z nich inaczej pochodzi do mapy jako źródła historycznego. Większość prezentacji łączy jednak wykorzystanie nowoczesnych technologii do analizy map, co wskazuje na zmiany, jakie zaszły w ostatnich latach w warsztacie historyka kartografii. Zapowiada także, że tematyka dawnych map będzie poruszana także w nowo powstającym czasopiśmie pt. „Studia Geohistorica”.