Henryk Górski urodził się w Golubiu-Dobrzyniu w 1929 r., skąd po wojnie przeprowadził się wraz z rodziną do Koszalina. Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości studiował geografię – najpierw krótko w Poznaniu, a następnie na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Warszawskiego. Tytuł magistra (specjalizacja kartografia) uzyskał w 1955 roku. Już od 1953 r. rozpoczął pracę w Państwowym Przedsiębiorstwie Wydawnictw Kartograficznych. Od 1960 do 1982 r. był kierownikiem Redakcji Map Szkolnych. Pod jego redakcją powstały najważniejsze dzieła polskiej kartografii szkolnej ostatniego półwiecza – przede wszystkim znany milionom Polaków „Atlas geograficzny” (tzw. licealny) dla szkół średnich, który w latach 1962-2002 miał 32 wydania (dwukrotnie więcej niż słynny szkolny atlas Eugeniusza Romera), następnie nowoczesny „Atlas geograficzny Polski” (10 wydań w latach 1974-89) oraz „Polska, kontynenty, świat. Atlas geograficzny dla klas VI-VIII” (20 wydań w latach 1978-96). Był także inicjatorem i współredaktorem cieszącego się dużym powodzeniem „Powszechnego atlasu świata”, wydanego dwukrotnie: w 1973 i 1974 roku.

W kierowanej przez niego redakcji powstały również trzy ścienne mapy Polski (dwie fizyczne i gospodarcza), seria ściennych map gospodarczych kontynentów oraz nowatorskie mapy na folii do rzutników pisma, tzw. diamapy. Wszystkie te ważne pomoce szkolne były konsultowane ze środowiskiem nauczycieli i dydaktyków geografii, z którymi zmarły przez wiele lat ściśle współpracował. W 1982 r. Henryk Górski przeszedł do nowo powstałego Przedsiębiorstwa Eksportu Geodezji i Kartografii „Geokart”. Zorganizował tu dużą redakcję kartograficzną, którą kierował do wiosny 1992 roku. Wspomagany przez licznych specjalistów zredagował tu (wspólnie z Wiesławą Mozolewską) bezprecedensowe dzieło, jakim był „Narodowy atlas Afganistanu” – dar rządu polskiego dla narodu tego kraju, wydany w 1985 r. w dwóch wersjach językowych: angielskiej i dari. Do dziś niezastąpione źródło informacji o tym obszarze. Wkrótce po przejściu na emeryturę w 1991 r. zaangażował się we współpracę z wydawnictwem GeoCenter i spółką Geocenter Bertelsmann Media, początkowo jako doradca, a następnie specjalista kartograf. Zajmował się tu przede wszystkim adaptacją na polski rynek kilku ogólnoinformacyjnych niemieckich atlasów świata oraz redagowaniem atlasów i map samochodowych. Wreszcie w 1999 r. założył własną niewielką firmę kartograficzną Geoida, wykonującą usługi dla różnych stołecznych wydawnictw. Polem jego działalności społecznej było przede wszystkim Polskie Towarzystwo Geograficzne. Pełnił w nim różne funkcje, zarówno w Oddziale Warszawskim, jak i Zarządzie Głównym.

Był współorganizatorem Komisji Kartograficznej tego towarzystwa, współinicjatorem powołania kwartalnika „Polski Przegląd Kartograficzny” oraz aktywnym uczestnikiem wielu konferencji, seminariów i szkół kartograficznych. Jeden z założycieli Stowarzyszenia Kartografów Polskich (2002). W latach 1982-87 był członkiem doradczego Komitetu ds. Kartografii Ogólnej przy prezesie Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii. Działał z ramienia Polski w Międzynarodowej Asocjacji Kartograficznej, m.in. przy redagowaniu międzynarodowego słownika terminologii kartograficznej. Organizator polskiej edycji konkursów rysunków dzieci im. Barbary Petchenik, odbywających się przy okazji międzynarodowych konferencji kartograficznych.
Zmarł 13 stycznia 2008 roku.

Jerzy Ostrowski