Stanisław Różanka
Nie chcemy kształcić "guzikowych"
Dokumentacja programowa dla zawodu technik geodeta
W dniach 24-25 listopada 1997 r. w Uczelnianym Studium Pedagogiki i Psychologii Politechniki Krakowskiej odbyło się seminarium nt. „Stan i perspektywy rozwoju kształcenia w zawodach budowlanych i pokrewnych”. Integralną częścią seminarium były obrady w grupie II nt. „Dokumentacja programowa dla zawodu technik geodeta”. W skład tej dokumentacji wchodzą podstawy programowe i przykładowy program nauczania. Tematyka obrad, którym przewodniczył autor poniższego tekstu, skoncentrowana była m.in. wokół takich podstawowych problemów, jak treści nauczania, metody – organizacja, środki – baza. I w tej kolejności omówione zostały przebieg obrad i wnioski z sympozjum.
Treści nauczania, ocena dokumentacji programowej
1. Ogólna ocena zaakceptowanych przez Ministerstwo Edukacji Narodowej 9 czerwca 1997 r. podstaw programowych i przykładowego programu jest w zasadzie pozytywna. Dokumentacja programowa jest wdrażana w średnich szkołach geodezyjnych od 1 września 1997 r.
2. Mimo nowoczesności podstaw programowych i przykładowego programu nauczania w szkołach muszą być zrealizowane dwa podstawowe zadania:
- pilne opracowanie programów nauczania dostosowanych do potrzeb regionalnych oraz stanu organizacji produkcji geodezyjnej (potrzeb rynku pracy),
- modyfikacja podstaw programowych wobec oszałamiającego postępu naukowo-technicznego w każdej z trzech podstawowych funkcji geodezji: zbierania danych (tworzenia bazy informacji), przetwarzania danych oraz rozpowszechniania danych (udostępniania informacji).
Może nasuwać się wątpliwość, czy to podstawowe zadanie powinno należeć do szkoły czy raczej do Ministerstwa Edukacji Narodowej – Instytutu Badań Edukacyjnych? Wydaje się jednak, że inicjatywa powinna należeć do szkoły, a do MEN – czynności formalnoprawne.
3. Bardzo ważną wadą dokumentacji programowej jest pominięcie potrzeby rozbudowania programu matematyki i fizyki o tematy niezbędne do nauczania w geodezji: teorii, metod rachunku wyrównawczego oraz pomiarów instrumentami laserowymi, elektromagnetycznymi i radiowymi. Rozbudowana matematyka i fizyka są w nauczaniu geodezji niezbędne. Problem ten był rozwiązany przez autorów „minimum programowego”, a później przez MEN – bez uzasadnienia i zrozumienia wagi problemu – projekty nowych programów matematyki i fizyki zostały odrzucone. Uczestnicy II grupy seminaryjnej są jednomyślni: taka „urawniłowka” pod hasłem „przedmiotów ogólnoprofilowych” jest niczym nie uzasadniona. Znane są okresy, kiedy dla różnych zawodów i szkół dostępne były różne programy matematyki. Nauczyciele chcą kształcić ludzi światłych, rozumiejących sens wykonywanych czynności, a nie „guzikowych” umiejących
tylko naciskać właściwe guziki klawiatury komputera, dalmierza czy instrumentu fotogrametrycznego.
Pełna treść artykułu w styczniowym wydaniu miesięcznika GEODETA
powrót
|
