|
• IACS: co zrobić, by zarobić? –
radzą prof. Jerzy Gaździcki, dr Jan Konieczny i
Robert Lach • Pieniądze dla ambitnych,
czyli 6. Program Ramowy UE • Rozmowa z prof.
Johnem Trinderem, prezydentem Międzynarodowego
Towarzystwa Fotogrametrii i Teledetekcji •
Marzenia, czyli o tym, jak EGiB stanie się jednym
z rejestrów ...
powrót
|
Jan Konieczny
Szybko, dobrze, tanio?
Krajowy System Ewidencji Gospodarstw Rolnych i Zwierząt Gospodarskich, polski IACS i LPIS. Powszechnie wiadomo, szczególnie poza Agencją Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, że warunkiem otrzymania przez polskich rolników środków pomocowych Unii Europejskiej jest utworzenie baz danych Krajowego Systemu Ewidencji Gospodarstw Rolnych i Zwierząt Gospodarskich. System ten, podobnie jak IACS (Integrated Administrative and Control System), służyć ma kontroli i zarządzaniu wszelkimi środkami pomocowymi z Unii Europejskiej, jakie już otrzymaliśmy (SAPARD) i jakie jeszcze otrzyma polski rolnik oraz nasze instytucje i organizacje rolne.
|
Aby to było możliwe, pomimo znacznego opóźnienia należy bezwzględnie wykonać szereg działań, poczynając od jak najszybszego przeprowadzenia wśród rolników, a także pozostałych beneficjentów rolniczej pomocy unijnej w kraju, szerokiej i wyczerpującej ankietyzacji oraz akcji informacyjnej. Tematem ich byłyby warunki i zobowiązania, jakie wynikają z deklaracji skorzystania ze środków pomocowych, udział własny i skutki finansowe niewłaściwego wykorzystania środków. Należałoby także zapoznać rolników z procedurą występowania o dofinansowanie oraz z trybem wypełniania i składania wniosków. Uzyskane dane dotyczące liczby potencjalnych beneficjentów, a także informacja związana z lokalizacją gospodarstw rolnych występujących o dotacje unijne ma fundamentalne znaczenie dla określenia priorytetów i powodzenia akcji zakładania baz danych polskiego IACS-u. W procesie tym szczególnie istotne jest ustanowienie kolejności ich tworzenia. Wiadomo bowiem, że na założenie wszystkich baz danych polskiego IACS-u (ponad 300 lokalnych, 16 regionalnych oraz 1 centralnej) potrzeba wielu lat, które już po części zostały zaprzepaszczone. Tworzenie i zapełnienie treści ą tych baz jest obowiązkiem ARiMR wynikającym z ustawy z 25 lipca 2001 r. o krajowym systemie ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich oraz o zmianie niektórych ustaw. Ewidencja gospodarstw rolnych stanowiąca fundamentalną część składową polskiego IACS-u opierać się musi na ewidencji gruntów i budynków (art. 8.2 ustawy), która wymaga w związku z tym zasadniczej modernizacji, ażeby eksportowane z jej baz dane dotyczące gospodarstw rolnych były zgodne ze standardami UE w zakresie LPIS (Land Parcel Information System).
ARiMR powinna pilnie przystąpić do wspomnianej ankietyzacji oraz tworzenia i zapełniania własnych baz informacjami i danymi (geometrycznymi i opisowymi) niezbędnymi do sprawowania funkcji ewidencyjnej (gromadzenia informacji), administracyjnej (rozdziału środków), a także kontrolnej w zakresie wykorzystania znacznych, bo wielomiliardowych środków restrukturyzacyjnych dla polskiego rolnictwa. Całemu procesowi tworzenia tych baz danych zarówno w zakresie formalnoproceduralnym, jak i technologicznym trzeba poświęcić szczególną uwagę i realizować go pod ścisłą kontrolą i we współpracy z kompetentnymi agendami Unii Europejskiej, aby uniknąć kolejnych kompromitacji, jak to już miało miejsce w przeszłości. Ustawa o polskim IACS-ie zezwala ARiMR zlecić czynności techniczne z tym związane wyspecjalizowanym podmiotom, które dla Agencji takie bazy danych założą (art. 13.1). Ze względu na znaczne środki finansowe obszar działania IACS-u jest wybitnie korupcjogenny i tym bardziej powinno się zadbać o to, ażeby górę brały uczciwość i kompetencja.
Pełna treść artykułu we wrześniowym wydaniu GEODETY
powrót
|