Zmarł profesor Zbigniew Sitek [aktualizacja]

Z ogromnym smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Profesora dr. hab. inż. Zbigniewa Sitka. 22 lutego odszedł wspaniały Człowiek, wieloletni zasłużony członek i działacz PTFiT, wychowawca wielu pokoleń studentów, naukowiec, którego ogromny wkład w rozwój fotogrametrii i teledetekcji był od wielu lat doceniany – zarówno w środowisku polskim, jak i światowym.

Profesor Zbigniew Sitek urodził się w Kamienicy Polskiej 14 kwietnia 1928 r. Studia na Wydziale Geodezji Górniczej AGH ukończył w 1954 r. Doktorat obronił w 1962 r., a habilitował się w 1966 r. W latach 1963–1965 był stypendystą w National Research Council of Canada, gdzie poznał najnowsze trendy w rozwoju fotogrametrii. Dziesięć lat później wrócił do Ottawy na prawie rok jako visiting profesor.

Na macierzystym Wydziale był kierownikiem Zakładu Fotogrametrii (1961–1992), prodziekanem (1969–1972), dziekanem (1972–1975). Od 1969 r. był członkiem Komitetu Geodezji PAN, a w latach 1985–1989 – jego wiceprzewodniczącym. Aktywnie działał w Polskim Towarzystwie Fotogrametrii i Teledetekcji, pełniąc funkcję wiceprzewodniczącego (1968–1983) i przewodniczącego (1983–1989). Jako jedyny Polak kierował, w latach 1974–1980, pracami Komisji VI Międzynarodowego Towarzystwa Fotogrametrii i Teledetekcji (International Society for Photogrammetry and Remote Sensing – ISPRS). Był organizatorem międzynarodowych sympozjów fotogrametrycznych w Krakowie w latach 1974, 1975, 1978, 1979, i w Szczecinie w 1985 r.

W 1974 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 1982 profesorem zwyczajnym. Na AGH wykładał głównie fotogrametrię. Wypromował dziewięciu doktorów. Był pierwszym kuratorem Funduszu Nagród i Stypendiów Fanni i Teodora Blachutów, który działa przy Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska AGH.

Profesor Zbigniew Sitek był prekursorem wykorzystania zwykłych aparatów fotograficznych do wykonywania pomiarów inżynierskich. Opracował metodę fotogrametrycznych pomiarów w kopalniach odkrywkowych, metodę fotogrametrycznej inwentaryzacji obiektów architektonicznych. Badał i szeroko propagował wykorzystanie technik ortofoto i stereoortofoto.

Dorobek naukowy Profesora obejmuje blisko 200 prac, artykułów, monografii, w tym 17 wydawnictw książkowych i 12 podręczników. Pod Jego redakcją ukazał się pięciojęzyczny Terminologiczny Słownik Fotogrametryczny.

AKTUALIZACJA: Pogrzeb odbędzie się 3 marca o godz. 12.00 na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.

Polskie Towarzystwo Fotogrametrii i Teledetekcji