powrót

Jacek Kmiecik

Pod presją czasu

„Wielka Libia” cz. 4 – prace mareograficzne, wywiad i budowa stacji. Dla określenia średniego poziomu morza w ramach kontraktu „Wielka Libia” przewidziano założenie czterech stacji: w Trypolisie, Syrcie, Benghazi i Tobruku. Według zapewnień strony libijskiej żadne takie prace dotychczas nie były wykonywane.

Ekipa mareograficzna w Cyrenie: Władysław Idzik, Zbigniew Dziadziuszko i Jacek Kmiecik

Gdy jednak zaczęto załatwiać przepustki do portów, aby zaprojektować lokalizację stacji, niespodziewanie Libijczycy oświadczyli, że kiedyś rozpoczęli prace mareograficzne, gdzieś mają nawet instrumenty, ale… nie mogą ich znaleźć. Wreszcie na jesieni 1982 roku przywieźli jeden mareograf zapakowany w wielką skrzynię.

Prace mareograficzne prowadził i nadzorował Zbigniew Dziadziuszko, dyrektor Morskiego Oddziału IMiGW w Gdyni. Człowiek wielkiej wiedzy, bardzo towarzyski, przez przyjaciół zwany MPM, był nieocenionym towarzyszem w długich podróżach wzdłuż libijskiego wybrzeża związanych z projektowaniem, budową i bieżącą obsługą stacji mareograficznych.

• Zaskakujący rekonesans

Wstępny wywiad w portach rozpoczęliśmy od Trypolisu. Z wielkim zdziwieniem znaleźliśmy opuszczoną stację mareograficzną, bardzo dobrze zlokalizowaną w narożniku rzadko używanego basenu portowego. Domek był solidny, murowany, ale drzwi z wyłamanym zamkiem stały otworem. Wewnątrz zastaliśmy śmieci i zdewastowany mareograf firmy OTT. Prawdopodobnie władzom Sur­veying Departament of Lybia niezręcznie było ujawnić własne zanied­bania, dlatego nic o nim nie mówili. Kontraktowy mechanik precyzyjny Władek Idzik wyremontował mareograf bez większego kłopotu. Dołożyliś­my tam drugi, polski limnigraf, aby wykorzys­tać sprzęt ściągnięty z kraju, zanim dowiedzieliśmy się, że w Libii mogą być jakieś instrumenty do użycia. Ustawiliśmy jeszcze rury pływakowe, naprawiliśmy zamek w drzwiach i w ciągu dwóch tygodni stacja została uruchomiona.

W pozostałych miejscach, które odwiedziliśmy na przełomie października i listopada 1982 roku, sytuacja wyglądała zgoła odmiennie. Przede wszystkim w Syrcie nie było żadnego portu, nie było umocnionego nabrzeża ani molo czy przystani rybackiej. Nie było nic, co dawałoby się wykorzystać jako miejsce posadowienia stacji mareograficznej...

Pełna treść artykułu w kwietniowym wydaniu miesięcznika GEODETA

powrót

KOMENTARZE Komentarze są wyłącznie opiniami osób je zamieszczających i nie odzwierciedlają stanowiska redakcji Geoforum. Zabrania się zamieszczania linków i adresów stron internetowych, reklam oraz tekstów wulgarnych, oszczerczych, rasistowskich, szerzących nienawiść, zawierających groźby i innych, które mogą być sprzeczne z prawem. W przypadku niezachowania powyższych reguł oraz elementarnych zasad kultury wypowiedzi administrator zastrzega sobie prawo do kasowania całych wpisów. Użytkownik portalu Geoforum.pl ponosi wyłączną odpowiedzialność za zamieszczane przez siebie komentarze, w szczególności jest odpowiedzialny za ewentualne naruszenie praw lub dóbr osób trzecich oraz szkody wynikłe z tego tytułu.