Jerzy Kozłowski
Sprostamy wyzwaniu
Koncepcja krajowego systemu ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich – możliwości wykorzystania techniki systemów informacji geograficznej.
W projekcie ustawy o krajowym systemie ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich* przewidziano wprowadzenie zmian do Prawa geodezyjnego i kartograficznego. Umożliwią one Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa nieodpłatny dostęp do publicznych baz danych ewidencji gruntów i budynków. Realizacja takiego spójnego systemu udostępniania na poziomie powiatów wymagać będzie nakładów rzędu 40 mln zł, tj. do 140 tys. zł na powiat, w zależności od aktualnego stanu wyposażenia narzędziowego i programowego jednostki obsługującej ewidencję.
Rzeczpospolita Polska, jako kraj stowarzyszony i jednocześnie ubiegający się o członkostwo w Unii Europejskiej, zobowiązała się do podjęcia – jeszcze w okresie przedakcesyjnym – działań zmierzających do harmonizacji m.in. krajowego systemu prawa rolnego z obowiązującym w krajach członkowskich i dostosowywania go do wymogów regulujących jedną z pierwszych wspólnych polityk gospodarczych Unii Europejskiej, jaką jest Wspólna Polityka Rolna**.
Wspólna Polityka Rolna Ujmując rzecz w skrócie, Wspólna Polityka Rolna, którą zaczęto realizować w latach pięćdziesiątych w sytuacji braków żywności w Europie, miała pierwotnie na celu uzyskanie głównie określonego poziomu bezpieczeństwa żywnościowego. Wraz z przekształceniami, takimi jak: wzrost produktywności czynników wytwórczych, specjalizacja i koncentracja produkcji, integracja sektora gospodarki żywnościowej oraz znaczny odpływ siły roboczej z rolnictwa, następowały również zmiany Wspólnej Polityki Rolnej. Celem tych zmian – określanych mianem Planu MacSharry’ego i realizowanych w latach 1993-96 – było utrzymanie już osiągniętego poziomu dochodów rolników przy relatywnie ograniczanej produkcji. Punkt ciężkości przesunął się z subwencjonowania cen artykułów rolnych w kierunku bezpośredniego subwencjonowania dochodów. W konsekwencji oznaczało to konieczność odpowiedniej adaptacji systemów administracji rolnej, co dało początek Zintegrowanemu Systemowi Zarządzania i Kontroli (zwanemu w skrócie IACS), który – najogólniej mówiąc – jest instrumentem kontroli prawidłowości realizacji płatności bezpośrednich kierowanych do rolników, a naliczanych odpowiednio od powierzchni niektórych upraw lub liczby zwierząt gospodarskich. Płatności te, jak już wspomniałem, mają stabilizować dochody rolnicze. Wprowadzenie takiego systemu odbyło się w krajach wówczas jeszcze „dwunastki” w drodze uchwalenia dwóch rozporządzeń, czyli przepisów zaliczanych do tzw. pochodnego prawa wspólnotowego, a mianowicie: - rozporządzenia Rady EWG nr 3508/92 z 27 listopada 1992 r. z późniejszymi zmianami ustanawiającego Zintegrowany System Zarządzania i Kontroli (IACS) niektórych programów pomocowych Wspólnoty, - rozporządzenia Komisji Europejskiej nr 3387/92 z 23 grudnia 1992 r. ustalającego zasady stosowania Zintegrowanego Systemu Zarządzania i Kontroli niektórych programów pomocy Wspólnoty.
Transpozycja ustawodawstwa unijnego do polskiego systemu prawa Dotychczasowe prace legislacyjne rządu RP w zakresie płatności bezpośrednich zakończone zostały przygotowaniem i skierowaniem do Sejmu projektów m.in. następujących aktów prawnych: - ustawy o regulacji rynków mleka i przetworów mlecznych, mięsa oraz niektórych roślin uprawnych, - ustawy o krajowym systemie ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich wraz z rozporządzeniem Rady Ministrów w sprawie określenia rodzajów czynności technicznych związanych z prowadzeniem krajowego systemu ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich oraz warunków organizacyjnych, technicznych i kadrowych, jakie powinny spełniać podmioty, którym te czynności mogą być powierzane do wykonania. Powyższe akty prawne wraz z przepisami o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o inspekcji weterynaryjnej (regulującymi zagadnienia rejestru zwierząt) tworzą podstawy systemu działającego na zasadach porównywalnych z systemem IACS.
Pełna treść artykułu w sierpniowym wydaniu GEODETY
powrót
|