|
• Cyfrowo po morzach i oceanach – mapy
elektroniczne i GIS w nawigacji morskiej, cz. I
• Trzy resorty o użytkach • Na
Wiśniową, proszę – redakcyjny test
AutoMapy • Kompendium infrastruktur danych
przestrzennych (The SDI Cookbook), cz. II, pod
red. prof. Jerzego Gaździckiego • Mały
krok, duży zysk, czyli ...
powrót
|
Konrad Meisner
Autodesk Map Series 6
Selekcja, analiza, prezentacja i eksport danych. W ubiegłym miesiącu (GEODETA 2/03) na podstawie obrazu rastrowego utworzyliśmy wektorowe warstwy mapy. Po sprawdzeniu ich poprawności i zbudowaniu topologii obiektów możemy przystąpić do wykonywania analiz przestrzennych, prezentacji i wydruków.
|
Wybór danych Współdzielenie danych projektowych jest obecnie koniecznością. Aby utworzona przez nas mapa była dostępna dla innych użytkowników, należy „podpiąć” ją do naszego, świeżo założonego projektu. Realizuje się to intuicyjnie i można wykorzystać w ten sposób każdy rysunek w formacie DWG (rys. 1) dostępny czy to na komputerze lokalnym, czy za pośrednictwem sieci. Pozwala to na jednoczesne tworzenie map przez zespoły projektowe czasem oddalone od siebie o tysiące kilometrów. W analogiczny sposób postępuje się z bazami danych, w których przechowywane są różnorodne informacje. Samo „podpięcie” materiałów Źródłowych nie powoduje jeszcze wprowadzenia danych do projektu. Często jest tak, że korzysta się z map zawierających ogromną ilość informacji, z których potrzebna jest tylko część. Wprowadzenie ich wszystkich spowodowałoby niepotrzebne obciążenie systemu, co skutkowałoby np. wolniejszą pracą. Należy przy tym pamiętać, że Autodesk Map samoczynnie przelicza współrzędne pobieranych obiektów do układu obowiązującego w projekcie. Aby otrzymać potrzebne dane, należy utworzyć zapytanie. W tym celu określa się kryteria, które Autodesk Map wykorzysta do wyboru obiektów z rysunków źródłowych (rys. 2). Jednym z nich jest położenie w rysunku źródłowym (Location), które umożliwia np. przywołanie wszystkich budynków wewnątrz określonego obszaru. Zapytanie może wykorzystywać także cechę obiektu (Property), taką jak kolor, styl graficzny czy nazwa warstwy, na której jest położony. Również informacje przechowywane w pliku rysunku jako niegraficzne dane opisowe (Data) mogą być wykorzystane do selekcji obiektów. Dodatkowo istnieje możliwość wyszukania danych w podłączonych zewnętrznych bazach danych (SQL). Oczywiście użytkownik może zbudować zapytanie bazujące na warunkach każdego z wymienionych rodzajów. Poza tym dozwolone jest łączenie wielu warunków za pomocą operatorów logicznych (I, LUB, NIE) oraz ich grupowanie i wszechstronna edycja.
Uruchomienie zapytania Zapytanie może być uruchomione na trzy sposoby (rys. 3). Pierwszym jest utworzenie podglądu obiektów spełniających warunki zapytania (Preview). Daje ono wyobrażenie o ich wyglądzie, nie powoduje jednak pobrania obiektów do projektu. Dostępne są jeszcze dwa tryby pozyskania danych. Oczywiście najważniejsza jest możliwość wprowadzenia obiektów do projektu (Draw). Można na nich operować i poddawać je edycji, zapisywać je ponownie w ich rysunkach Źródłowych (jeśli chce się je tam zmienić), zapisywać w rysunku projektu lub w nowym rysunku. Podczas przywołania obiekty mogą zostać wszechstronnie zmodyfikowane (np. kolor, warstwa czy opis). Ważna jest możliwość zapisania utworzonego zapytania do późniejszego powtórnego wykorzystania. Pozwala to na utworzenie bibliotek gotowych schematów do szybkiej selekcji i edycji obiektów (rys. 4). Utworzenie indeksów dla obiektów w rysunkach źródłowych powoduje przyspieszenie ich selekcji, co w przypadku dużych zasobów ma niebagatelne znaczenie.
Pełna treść artykułu w marcowym wydaniu GEODETY
powrót
|