Jerzy Przywara
Powiało informatyzacją
Kwietniową – piątą już – elbląską konferencję na temat ośrodków dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej zdominowały bazy danych, platformy elektroniczne, transmisje zbiorów ewidencyjnych wszerz i wzdłuż kraju oraz liczne programy pomocowe i zespoły eksperckie, stworzone z myślą o generalnej przemianie naszego geoinformatycznego krajobrazu. Jednym zdaniem – powiało informatyzacją w skali makro.
Schematy i zespoły Na skalę przedstawianych w Elblągu planów informatyzacji branży geodezyjnej (i nie tylko) należy spojrzeć przede wszystkim poprzez strukturę, w jakiej funkcjonują w Polsce: ewidencja gruntów i budynków, księgi wieczyste i administracja podatkowa. Podstawowe zamierzenia ukierunkowane są bowiem na ostateczne rozwiązanie spraw związanych z budową w Polsce systemu katastralnego. Tak więc, za ewidencję – ulokowaną w 373 powiatach – odpowiada służba geodezyjno-kartograficzna (czyli Ministerstwo Infrastruktury), za księgi wieczyste – około 300 sądów rejonowych (Ministerstwo Sprawiedliwości), natomiast sprawy podatków od nieruchomości to domena 2489 gmin (i Ministerstwa Finansów). Według realizowanego obecnie programu, w jednej zlokalizowanej w GUGiK bazie mają znaleźć się dane rejestrowane codziennie w ponad 520 miejscach w całym kraju. Pomieści ona 30,5 mln działek i (w niedalekiej przyszłości) 12,5 mln budynków! O zintegrowaniu przepływu danych pomiędzy tymi strukturami i przekształceniu ewidencji gruntów w system katastralny mówi się w Polsce od początku lat 90. Jednym z pierwszych pilotażowych obiektów stał się w 1993 r. powiat wejherowski, dla którego opracowano założenia budowy systemu umożliwiającego wymianę informacji pomiędzy ówczesnym urzędem rejonowym (ewidencja gruntów), sądem rejonowym (księgi wieczyste) i ODGiK (dokumentacja geodezyjna). W 1995 r. wdrożenie zakończono, dwa lata później rozwiązania wejherowskie zastosowano w Starogardzie Gdańskim, a w 1998 r. – w Tczewie. W marcu 1999 r. premier Jerzy Buzek powołał międzyresortowy Zespół ds. Koordynacji i Wdrożenia Rządowego Programu Rozwoju Systemu Katastralnego, którego zadaniem było opracowanie podstaw (prawnych, organizacyjnych, finansowych itp.) tego systemu w Polsce. Miał on w istocie składać się z trzech katastrów (fizycznego – ewidencja, prawnego – księgi wieczyste, fiskalnego – podatek od nieruchomości) zintegrowanych narzędziami informatycznymi.
Pełna treść artykułu w czerwcowym wydaniu GEODETY
powrót
|