powrót

redakcja

Nowi geodeci w Unii Europejskiej (cz. I)

Na podstawie opracowania wykonanego na zlecenie Departamentu Geodezji i Kartografii Ministerstwa Infrastruktury przez Instytut Geodezji i Kartografii w ubiegłym roku prezentowaliśmy rozwiązania dotyczące wzajemnego uznawania dyplomów i kwalifikacji do wykonywania zawodu geodety i kartografa w krajach Piętnastki (GEODETA 5-12/2003). O zasadach obowiązujących w tym zakresie w krajach kandydujących do Unii Europejskiej dowiadujemy się z kolejnego opracowania IGiK*. Publikację jego fragmentów rozpoczynamy od Czech i Słowacji.

Kraje kandydujące do UE zaliczają zawód geodety i kartografa do zawodów regulowanych i jego wykonywanie podlega krajowym unormowaniom prawnym (aktom typu Prawo geodezyjne i kartograficzne). Wyjątkiem jest Litwa, która nie dopracowała się szczegółowych przepisów dotyczących wykonywania prac geodezyjnych i kartograficznych.
Do swoich aktów prawnych kraje te wprowadziły rozwiązania proponowane przez Unię Europejską. Uczyniono to w dwojaki sposób: albo przez odpowiednie zapisy w ustawach szczegółowych (sektorowych), albo przez wymienienie zawodu geodety i kartografa w ogólnych przepisach o działalności gospodarczej, dostosowujących prawo krajowe do dyrektyw UE w zakresie uznawania dyplomów i kwalifikacji.

Jako normę można przyjąć, że w krajach kandydujących do UE osoba wykonująca prace i czynności geodezyjne i kartograficzne musi posiadać odpowiednie kwalifikacje zawodowe, a wyniki tych prac prowadzonych dla określonych ustawowo celów muszą być uwierzytelnione przez osobę posiadającą uprawnienia zawodowe nadawane przez odpowiedni organ administracji państwowej (lub – jak na Słowacji i w Słowenii – przez samorząd zawodowy).
Warunkiem uzyskania uprawnień jest posiadanie dyplomu ukończenia szkoły kształcącej w kierunku geodezja i kartografia, odpowiedniej praktyki zawodowej oraz pozytywne zdanie egzaminu „na uprawnienia”. Jest to więc model obowiązujący również w Polsce. Przedsiębiorstwo wykonujące prace geodezyjne i kartograficzne musi zatrudniać co najmniej jedną osobę z właściwymi uprawnieniami (lub współpracować z taką osobą).

Większość krajów kandydujących do UE znajduje się w okresie strukturalnej przebudowy gospodarczej, wprowadzając model gospodarki wolnorynkowej. Niektóre z nich, kierując się swoimi potrzebami, już dawno uwzględniły problematykę otwarcia granic dla zagranicznych podmiotów gospodarczych wykonujących prace geodezyjne i kartograficzne. Litwa uczyniła tak w roku 1990 w ustawie Prawo o przedsiębiorstwach, umożliwiając uzyskanie licencji na wykonywanie tych prac osobom fizycznym i prawnym z innych krajów. Słowenia w 1999 r. wprowadziła rejestrację przedsiębiorstw zagranicznych i ich filii na takich samych warunkach (m.in. zaangażowania geodety uprawnionego) jak przedsiębiorstwa krajowe. W Słowacji dostępne akty prawne regulujące wykonywanie zawodu geodety i kartografa nie uwzględniają uznawania kwalifikacji zawodowych obywateli państw członkowskich UE. Zapis w ustawie o geodezji Republiki Czeskiej z 1994 roku umożliwia wydanie osobie fizycznej będącej obywatelem państwa członkowskiego UE uprawnień urzędowych, o ile spełni ona określone warunki.

Pełna treść artykułu w kwietniowym wydaniu GEODETY

powrót