powrót

Magdalena Durzyńska

Opłata adiacencka

W związku ze wzrostem wartości spowodowanym podziałem nieruchomości gmina może nałożyć na właściciela (użytkownika wieczystego) opłatę adiacencką. Jakie warunki musi jednak w tym celu spełnić?

Opłatę adiacencką definiuje art. 4 pkt 11 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (DzU z 2010 r., nr 102, poz. 651 ze zm., dalej: ugn). Jest to danina publiczna na rzecz gminy. Jej wprowadzenie ma źródło w tym, że określony podmiot uzys­kuje korzyść majątkową (przyrost wartoś­ci majątku) na skutek szczególnych zdarzeń, jakimi są: podział nieruchomości (art. 98a ugn), wydzielenie nieruchomoś­ci w wyniku scalenia i podziału (art. 107 ust. 1 ugn), budowa urządzeń infrastruktury technicznej z udziałem środków Skarbu Państwa lub gminy (art. 144 ugn) [por. uzasadnienie uchwały NSA z 9 października 2000 r. w sprawie OPK 8/00, ONSA 2001, nr 1, poz. 15].
Opłatę wymierza się z zastosowaniem ustalonej uprzednio na terenie danej gminy stawki procentowej. Nominalna wysokość opłaty ustalana jest na podstawie różnicy w wartości nieruchomości przed dokonaniem zmian w infrastrukturze terenu i po ich dokonaniu – z uwzględnieniem wysokości owej stawki procentowej obowiązującej w dacie ulepszenia.

Art. 98 a ugn stanowi, że jeżeli w wyniku podziału nieruchomości dokonanego na wniosek właściciela (lub użytkownika wieczystego, który wniósł opłaty roczne za cały okres użytkowania tego prawa), wzrośnie jej wartość, to wójt, burmistrz albo prezydent miasta może ustalić w formie decyzji opłatę adiacencką z tego tytułu. Aby jednak można było obciążyć właściciela podzielonej nieruchomości opłatą adiacencką, wzrost jej wartości po podziale musi być ewidentny, i to na gminie ciąży obowiązek wykazania, że rzeczywiście wzrost wartości w określonym stanie faktycznym miał miejsce. Ustalenie opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomoś­ci w wyniku dokonanego podziału dopuszczalne jest zatem tylko wtedy, gdy nie ma żadnych wątpliwości, że faktycznie wzrost wartości nieruchomości nastąpił w wyniku rozdrobnienia większego areału gruntu na mniejsze działki ewidencyjne. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny, podział nieruchomoś­ci może oczywiście powodować wzrost jej wartości, jednak wzrost ten nie wynika z samego faktu podziału – a zatem musi zostać udowodniony [por. wyrok NSA z 30 maca 2007 r. w sprawie I OSK 729/06, Lex nr 325251]...

Pełna treść artykułu w sierpniowym wydaniu GEODETY

powrót

REKLAMA

• zaloguj się    • rejestruj konto    • zapomniałeś hasła?

KOMENTARZE Komentarze są wyłącznie opiniami osób je zamieszczających i nie odzwierciedlają stanowiska redakcji Geoforum. Zabrania się zamieszczania linków i adresów stron internetowych, reklam oraz tekstów wulgarnych, oszczerczych, rasistowskich, szerzących nienawiść, zawierających groźby i innych, które mogą być sprzeczne z prawem. W przypadku niezachowania powyższych reguł oraz elementarnych zasad kultury wypowiedzi administrator zastrzega sobie prawo do kasowania całych wpisów. Użytkownik portalu Geoforum.pl ponosi wyłączną odpowiedzialność za zamieszczane przez siebie komentarze, w szczególności jest odpowiedzialny za ewentualne naruszenie praw lub dóbr osób trzecich oraz szkody wynikłe z tego tytułu.