|2006-07-05|
Geodezja, Mapy, Prawo, Instytucje, Kataster
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego w sprawie lokalizacji dróg krajowych
W DzU nr 106 z 26 czerwca opublikowano wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 6 czerwca (sygn. K 23/05) w sprawie zgodności z konstytucją ustawy o zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych.
Zdaniem wnioskodawcy (Rada Gminy Chełmiec) kwestionowana regulacja wyłącza stosowanie przepisów o zagospodarowaniu przestrzennym, zaś kompetencje w zakresie lokalizacji drogi przyznaje wojewodzie działającemu na wniosek Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad. Ponadto ogranicza rolę wójta do prawa wydania opinii, która ma charakter niewiążący. Nie wydanie opinii w terminie 14 dni od momentu zwrócenia się przez Generalnego Dyrektora DKiA o jej wyrażenie, traktuje się jako brak zastrzeżeń do wniosku. Zdaniem wnioskodawcy kwestionowane przepisy są niezgodne z Konstytucją, gdyż nadmiernie ograniczają zagwarantowane wnioskodawcy prawo do samodzielności oraz odbierają możliwość wykonywania zadania publicznego, jakim jest kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej jako zadania własnego gminy.
Trybunał Konstytucyjny po rozpoznaniu wniosku orzekł, że: - art. 2 ust. 1 w związku z art. 3 ust. 1 i 2 oraz art. 10 i art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych są zgodne z art. 16 ust. 1 i 2 w związku z art. 31 ust. 3 oraz z art. 166 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. - art. 10 i art. 21 ustawy powołanej w punkcie 1 są zgodne z art. 5 i art. 74 ust. 1 i 2 Konstytucji. TK stwierdził, że zasadne jest, aby ustalenie lokalizacji drogi krajowej dokonywane było przez wojewodę będącego organem administracji rządowej. Chodzi tu bowiem o realizowanie zadań o znaczeniu ponadlokalnym. Zdaniem Trybunału opinia właściwych organów jednostek samorządu terytorialnego, mimo że nie jest wiążąca, powinna być jednak brana pod uwagę, chociażby z tego względu, że lokalizacja drogi ma znaczenie zarówno ogólnopaństwowe, jak i lokalne. TK uznał, że wydawanie decyzji administracyjnych przez wojewodę, po zaopiniowaniu przez organy jednostek samorządu terytorialnego nie narusza Konstytucji. Ponadto TK podkreślił, że jeżeli celem ustawy było uproszczenie procedur przygotowywania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych, to wyłączenie spod reżimu ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym tych spraw, może przyczynić się do szybszej realizacji inwestycji drogowych. Takie wyłączenie nie jest sprzeczne z Konstytucją. Pozostałe kwestionowane przepisy TK uznał również za zgodne z Konstytucją. W ramach zasad zrównoważonego rozwoju mieści się bowiem nie tylko ochrona przyrody, ale i troska o rozwój społeczny i cywilizacyjny, związany z koniecznością budowania stosownej infrastruktury. Rozprawie przewodniczył sędzia TK Mirosław Wyrzykowski, a sprawozdawcą był sędzia TK Marian Zdyb.
Źr: Trybunał Konstytucyjny
|