Lodowce na Spitsbergenie pod kontrolą Politechniki Warszawskiej

Wieloletnia współpraca Politechniki Warszawskiej z Instytutem Geofizyki PAN w zakresie monitoringu lodowców Arktyki zaowocowała wdrożeniem kolejnej nowoczesnej technologii pomiarowej, jaką jest naziemny skaning laserowy.

Zadaniem tegorocznej letniej wyprawy geodetów na Spitsbergen było wykonanie kompleksowego numerycznego modelu terenu lodowca Hansbreen na podstawie naziemnego skanowania laserowego. Projekt ma na celu nowatorskie w skali Svalbardu pozyskanie danych przestrzennych o dynamice powierzchniowych procesów zachodzących na lodowcu. Pomiary zrealizowano wykorzystując skaner dalekiego zasięgu Riegl LPM-321. Rejestracje wykonano w trzech epokach pomiarowych, co pozwoli na uchwycenie zmian powierzchni lodowca.

Lodowiec Hansbreen i skaner Riegl LPM-321

Na podstawie zgromadzonych danych, poza numerycznym modelem terenu, zostanie opracowana wizualizacja 3D. Umożliwi to modelowanie powierzchni lodowca i zbadanie dynamiki strefy czołowej w celu określenia masy odrywającego się lodu. Informacje pochodzące z geometrycznych analiz powierzchni lodowca zostaną wykorzystane w światowych badaniach klimatologicznych dotyczących topnienia lodowców i kontroli poziomu wód oceanicznych.

Pseudoprzestrzenna wizualizacja chmury punktów laserowych na powierzchni lodowca

Zadanie badawcze będzie też podstawą do przygotowania aplikacji dla międzynarodowego projektu dotyczącego pozyskania czterowymiarowego dynamicznego modelu wybranych lodowców w europejskim sektorze Arktyki, którego koordynatorem najprawdopodobniej zostanie Polska.

Projekt „Opracowanie kompleksowego numerycznego modelu terenu (NMT) Hansbreen na podstawie naziemnego skanowania laserowego dla studiów nad dynamiką strefy czołowej lodowca (Hornsund, Spitsbergen)” realizowany jest przez: Zakład Badań Polarnych i Morskich Instytutu Geofizyki PAN, Wydział Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej, Wydział Nauk o Ziemi Uniwersytetu Śląskiego oraz spółkę Laser 3D Jacek Krawiec.

Artur Adamek