Profesor Bogdan Ney doktorem honoris causa Akademii Górniczo-Hutniczej

Uroczyste posiedzenie Senatu Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (20 czerwca) w całości poświęcone było profesorowi Bogdanowi Neyowi. Spotkanie rozpoczęło się od wykonania Gaude Mater Polonia przez chór Zespołu Pieśni i Tańca AGH „Krakus”. Rektor Akademii prof. Antoni Tajduś, uzasadniając uchwałę Senatu nadającą profesorowi Bogdanowi Neyowi stopień doktora honoris causa, powiedział m.in., że jest to „osoba wyjątkowo zasłużona dla rozwoju geodezji, kartografii i geoinformacji i zaangażowana w prace na rzecz środowiska akademickiego w wielu instytucjach naukowych i państwowych. To człowiek, który z powodzeniem łączy ogromną wiedzę oraz niezależność ze śmiałością i oryginalnością.”

Drogę zawodową Bogdana Neya przedstawił dziekan Wydziału Geodezji i Inżynierii Środowiska AGH prof. Jan Gocał, a osiągnięcia badawcze – prof. Józef Czaja, promotor przewodu. Punktem kulminacyjnym uroczystości było wręczenie insygniów godności doktora honoris causa przez rektora uczelni.
Kazimierz Bujakowski, wiceprezydent Krakowa, wskazał m.in. na zasługi profesora dla tego miasta. Lapidarnie scharakteryzował osobę laureata prof. Kazimierz Czarnecki, dziekan Wydziału Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej, prezes Stowarzyszenia Geodetów Polskich: „To nie jest profesor Ney, to jest po prostu kolega Ney. Bo w Polsce, wśród polskich geodetów, nie trzeba tłumaczyć, kim jest profesor Bogdan Ney. Ponieważ on taki jest: kolega polskich geodetów.”

Prof. Bogdan Ney (ur. 1935 r.) absolwent AGH, długoletni pracownik naukowy tej uczelni, a następnie dyrektor Instytutu Geodezji i Kartografii w Warszawie. Od 1986 r. członek korespondent Polskiej Akademii Nauk, a od 2002 roku członek rzeczywisty. Od 2003 r. przewodniczący Wydziału VII PAN. Autor ponad 240 publikacji naukowych, promotor wielu przewodów doktorskich.

Tytuł doktora honoris causa (dosłownie: dla zaszczytu) nadawany jest przez wyższe uczelnie osobom szczególnie zasłużonym na polu nauki. Profesor Bogdan Ney otrzymał go po raz drugi. Poprzednio nadał mu go Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie w 1998 r.

Jerzy Przywara