Miniony miesiąc jednym z najcieplejszych lipców w historii

Serwis Monitorowania Atmosfery Copernicus w swoim comiesięcznym biuletynie klimatycznym opartym m.in. na danych satelitarnych informuje, że w skali globalnej lipiec 2022 r. był jednym z trzech najcieplejszych lipców w historii. Ponadto zasięg lodu morskiego na Antarktydzie osiągnął w lipcu najniższą wartość w 44-letnim rejestrze danych satelitarnych.

Anomalie temperatury powietrza na powierzchni ziemi dla lipca 2022 roku w stosunku do średniej lipca z okresu 1991-2020

Miesięczne anomalie średniej globalnej i średniej europejskiej temperatury powietrza na powierzchni Ziemi w stosunku do lat 1991-2020, od stycznia 1979 r. do lipca 2022 r. Ciemniej zabarwione słupki oznaczają wartości lipcowe

Wszystkie podawane ustalenia opierają się na analizach komputerowych wykorzystujących miliardy pomiarów z satelitów, statków, samolotów i stacji pogodowych na całym świecie.

Wnioski wynikające z pomiarów dotyczących lipca br. są następujące:
• W skali globalnej lipiec 2022 r. był jednym z trzech najcieplejszych lipców w historii. Temperatura była blisko 0,4°C powyżej okresu referencyjnego z lat 1991-2020. Ubiegły miesiąc był marginalnie chłodniejszy niż lipiec 2019 r. i marginalnie cieplejszy niż lipiec 2016 r.
• Na masach lądowych półkuli północnej przeważały temperatury znacznie powyżej średniej.
• Temperatury poniżej średniej zaobserwowano wzdłuż zachodniej części Oceanu Indyjskiego, od Rogu Afryki do południowych Indii, nad znaczną częścią środkowej Azji, a także nad większością Australii.
• Był to szósty najcieplejszy lipiec w Europie. Fala upałów przyniosła lokalne i krajowe rekordy w zachodniej i północnej części kontynentu.
• Zasięg lodu morskiego na Antarktydzie osiągnął w lipcu najniższą wartość w 44-letnim rejestrze danych satelitarnych. Była ona 7% poniżej średniej, czyli znacznie poniżej poprzedniego pomiaru.
• Na Oceanie Południowym wystąpiły rozległe obszary o koncentracji lodu morskiego poniżej średniej od Morza Amundsena i Bellingshausena do północnej części Morza Weddella, jak również w większości sektora Oceanu Indyjskiego.
• Zakres arktycznego lodu morskiego był 4% poniżej średniej, zajmując 12. miejsce pod względem najniższego poziomu w lipcu w zapisie satelitarnym. Był to wynik znacznie powyżej niskich wartości lipcowych obserwowanych w latach 2019-2021.

Jeśli chodzi o warunki hydrologiczne w tym okresie, to:
• Lipiec 2022 r. był suchszy w znacznej części Europy. Na zachodzie Europy, lokalnie zostały pobite rekordy niskich opadów atmosferycznych. W kilku miejscach na południowym zachodzie i południowym wschodzie wystąpiły susze.
• Warunki te wpłynęły lokalnie na gospodarkę oraz ułatwiły rozprzestrzenianie się i intensyfikację pożarów.
• Bardziej sucho niż przeciętnie było również w dużej części Ameryki Północnej, dużych regionach Ameryki Południowej, Azji Środkowej i Australii.
• Bardziej wilgotne niż przeciętnie warunki odnotowano zwłaszcza we wschodniej Rosji, północnych Chinach i dużym pasie wilgoci rozciągającym się od wschodniej Afryki przez Azję po północno-zachodnie Indie.

Mapy i dane temperaturowe i hydrologiczne pochodzą z zestawu danych ERA5 ECMWF Copernicus Climate Change Service. Dane dotyczące lodu morskiego pochodzą z kombinacji informacji z ERA5, a także z EUMETSAT OSI SAF Sea Ice Index v2.1, Sea Ice Concentration CDR/ICDR v2 oraz danych fast-track dostarczanych na żądanie przez OSI SAF.

Copernicus jest elementem programu kosmicznego Unii Europejskiej, finansowanego przez UE i jest jego flagowym programem obserwacji Ziemi, działającym w ramach sześciu serwisów tematycznych: Atmosfera, Morza, Ląd, Zmiany Klimatu, Bezpieczeństwo i Sytuacje Nadzwyczajne. Dostarcza bezpłatnie dostępne dane operacyjne i usługi, zapewniając użytkownikom wiarygodne i aktualne informacje dotyczące naszej planety i jej środowiska. Program jest koordynowany i zarządzany przez Komisję Europejską i realizowany we współpracy z państwami członkowskimi, Europejską Agencją Kosmiczną (ESA), Europejską Organizacją Eksploatacji Satelitów Meteorologicznych (EUMETSAT), Europejskim Centrum Prognoz Pogodowych Średniego Zasięgu (ECMWF) oraz m.in. Agencjami UE i Mercator Océan.

Źródło: Copernicus