Rozpoznanie terenu na miarę zastosowań militarnych

Urządzenie lokacyjne zainstalowane na platformie bezzałogowej może dostarczyć dokładne parametry nawigacyjne podczas długotrwałego lotu, bez wykorzystywania nawigacji satelitarnej i przy dowolnych warunkach atmosferycznych.

„Układ przetwarzania i rozpoznawania obrazów terenu w czasie rzeczywistym do systemów rozpoznania i samonaprowadzania” to projekt zrealizowany w latach 2018–2021 w ramach programu badań naukowych na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa pn. „Przyszłościowe technologie dla obronności – konkurs młodych naukowców”. W projekcie uczestniczyło konsorcjum jednostek naukowych Wojskowej Akademii Technicznej (lider) i Politechniki Świętokrzyskiej.
Jego celem było opracowanie rozwiązań sprzętowo-programowych do interpretacji danych o naturalnym otoczeniu obiektu latającego. Rozwiązania te powinny zapewnić w pełni autonomiczny lot obiektu.

Kierownik projektu mjr dr inż. Witold Bużantowicz z Wydziału Mechatroniki, Uzbrojenia i Lotnictwa WAT wyjaśnia, że systemy nawigacji satelitarnej są powszechnie stosowane zarówno w obszarach techniki cywilnej, jak i wojskowej. Ich zaletą jest bardzo wysoka dokładność określania współrzędnych, jednak możliwość łatwego zakłócenia w zasadzie wyklucza zastosowanie w warunkach konfliktu zbrojnego z przeciwnikiem dysponującym porównywalnymi możliwościami technicznymi.

Projekt WAT bazuje na innowacyjnych i nowoczesnych rozwiązaniach konstrukcyjno-technologicznych oraz wysokowydajnych algorytmach przetwarzania sygnałów, mających zastosowanie militarne, w szczególności na platformach bezzałogowych.

– Urządzenie dostarcza dokładnych danych nawigacyjnych podczas długotrwałego lotu bez wykorzystania urządzeń nawigacji satelitarnej. Wysokowydajne rozwiązania sprzętowo-programowe do interpretacji danych o naturalnym otoczeniu obiektu latającego (w szczególności ukształtowaniu i pokryciu terenu) zapewniają w pełni autonomiczny lot obiektu po określonej trasie lub samonaprowadzanie na odległy punkt docelowy – tłumaczy dr inż. Bużantowicz.

Prototyp układu nawigacji jest niezależny od systemów nawigacji satelitarnej i dostosowany do pracy w każdych warunkach pogodowych. Docelowo układ przeznaczony będzie do zastosowania w platformach bezzałogowych o dużych zasięgach, lecących poniżej horyzontu radiowego.

– Potencjalne wdrożenie wyników projektu w MON dostarczy na wyposażenie Sił Zbrojnych RP system nawigacji o dużym potencjale bojowym i wysokiej skuteczności, którego budowa i działanie pozostawałyby pod kontrolą narodowych podmiotów. Stworzy to podstawy do zwiększenia możliwości uderzeniowych rodzajów wojsk, przede wszystkim lotnictwa, wojsk rakietowych i artylerii – zapowiada kierownik projektu.

Źródło: WAT