Per aspera ad Martis*, czyli zespół PW na marokańskiej Saharze

W dniach 25 października – 1 listopada zespół pracowników, doktorantów i studentów Wydziału Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej oraz badaczy z Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu dokonał topograficznych pomiarów marokańskiej Sahary. Wszystko to w ramach projektu… marsjańskiego.

Interdyscyplinarny zespół naukowy w ramach projektu POB „Development of the concept and prototype of the simulation system of the Mars terraformation process” tworzy i analizuje model rzeźby terenu Marsa. Model ten powstaje z wykorzystaniem danych zgromadzonych przez system pomiarowy HIRISE (High Resolution Imaging Science Experiment) zainstalowany na sondzie Mars Reconnaissance Orbiter oraz łazik marsjański Opportunity, który w latach 2004-2019 przemierzył na Czerwonej Planecie dystans maratoński.
Setki tysięcy zdjęć wykonanych przez kamery łazika i precyzyjne zobrazowanie satelitarne HIRISE o rozdzielczości 25 cm pozwalają także na automatyczną klasyfikacji form terenu na Marsie. W tym celu zespół projektowy wykorzystuje zaawansowaną odmianę uczenia maszynowego deep learning. By zweryfikować dokładność opracowanej metodyki, konieczne jest jednak przetestowanie jej na terenie o porównywalnej charakterystyce form terenowych, a więc wydm powstających w trakcie procesów eolicznych na suchej pustyni. Miejscem, które odpowiada tej charakterystyce na Ziemi jest … marokańska Sahara na granicy z Algierią.

Wykorzystanie skanera laserowego użyczonego przez zaprzyjaźnioną firmę Leica pozwoliło na zgromadzenie danych wysokościowych w postaci chmury punktów i nawiązanie jej do pomierzonych satelitarnie punktów osnowy. Wykonano także pomiary fotogrametryczne i morfometryczne, które pozwolą nie tylko na realizację projektu „marsjańskiego”, ale i zacieśnienie interdyscyplinarnej współpracy PW z zespołami naukowymi wiodących uniwersytetów.

W wyprawie ze strony PW uczestniczyli widoczni na zdjęciach: Paweł Czernic, mgr inż. Kamil Choromański i dr hab. inż. Robert Olszewski.

* Przez cierpienie na Marsa – dotarcie na Saharę w czasach pandemii nie jest proste, a wykonywanie pomiarów w warunkach pustynnych wymaga znacznej wytrzymałości. Oczywiście sprzętu, bo ludzie z WGiK zniosą wszystko.

Źródło: WGiK

O kartowaniu powierzchni Czerwonej Planety pisaliśmy w GEODECIE 4/2021 w artykule „Z mapą na podbój Marsa”