Statystyki zdjęć przyjętych do PZGiK w ciągu ostatnich 20 lat

Jak informuje Główny Urząd Geodezji i Kartografii, od 2001 r. do PZGiK przyjęto ponad 2 mln fotogrametrycznych zdjęć lotniczych wykonanych w przestrzeni barwnej RGB (lub RGB i CIR) lub B/W o pokryciu 60% x 30% – w zdecydowanej większości na potrzeby opracowania ortofotomapy.

Rynek w Łowiczu (fot. Geoportal.gov.pl)

Liczba zdjęć lotniczych przyjmowanych rocznie do PZGiK wzrosła w 2009 r. do ok. 150 tys. i utrzymywała się na tym poziomie do 2016 roku. Jest to okres, w którym kamery analogowe zostały zastąpione kamerami cyfrowymi i pojawiły się pierwsze cyfrowe zdjęcia wysokorozdzielcze (GSD = 0,10 m i lepszy). Kolejny duży skok nastąpił w 2017 r. – wówczas w ramach realizowanych projektów dla znacznej części kraju wykonano zdjęcia wysokorozdzielcze. Przyjęto wówczas blisko 400 tys. zdjęć lotniczych. W ostatnich latach do PZGiK trafia ok. 200 tys. zdjęć rocznie.
Wydaje się, że rok 2021 również będzie rekordowy – dla dużej części kraju opracowane zostaną dane wysokorozdzielcze, w tym zdjęcia lotnicze o dużym pokryciu (min. 60% x 60%).

Do 2006 r. zdjęcia wykonywane były wyłącznie kamerami analogowymi, głównie Zeiss LMK i Leica RC30. Pierwsze zdjęcia cyfrowe pojawiły się w 2007 r. (GSD = 0,43m) i zostały wykonane kamerą Z/I DMC w ramach projektu LPIS. Od 2012 r. mamy już do czynienia wyłącznie ze zdjęciami cyfrowymi. Obecnie zdjęcia pozyskiwane są głównie kamerami Vexcel Imaging UltraCam Eagle M3, Leica DMCIII oraz Phase One.
Należy podkreślić, że na przestrzeni lat zmieniła się również rozdzielczość geometryczna i przestrzenna wykonywanych zdjęć lotniczych. Do 2006 r. standardem były zdjęcia analogowe w skalach 1:14 000 i 1:26 000. Od 2017 r. dla obszarów miast wykonywane są zdjęcia wysokorozdzielcze o GSD = 0,03-0,10 m i lepszym oraz o GSD = 0,25 m dla pozostałych terenów.

Źródło: GUGiK