|
|2020-08-10|
Geodezja, Edukacja, Ludzie
Naukowa podróż i rektorska przygoda
Z prof. JAROSŁAWEM BOSYM – międzynarodowym ekspertem z zakresu geodezji satelitarnej, który wygrał w czerwcu wybory na stanowisko rektora Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu – w sierpniowym wydaniu GEODETY rozmawiamy o zarządzaniu uczelnią, nauce i geodezji.
 Fot. Tomasz Lewandowski/UPWr
|
|
|
|
|
|
ANNA WARDZIAK: Czteroletnia kadencja rektora rozpocznie się dopiero 1 września, ale już w obecnej kadencji zdobywał pan doświadczenie na stanowisku prorektora ds. nauki i współpracy z zagranicą. Czego udało się w tym czasie dokonać?
JAROSŁAW BOSY: Myślę, że najważniejsza była zmiana strategii rozwoju uczelni, która jest teraz nastawiona na młodych ludzi i umiędzynarodowienie. Czymś naturalnym był więc nasz start w konkursie „Inicjatywa Doskonałości – Uczelnia Badawcza”. Jako jedyna uczelnia przyrodnicza w kraju weszliśmy do grona 20 jednostek, które spełniły kryteria konkursu – na przygotowanie wniosku pozwolił nam wynik parametryzacji. Ostatecznie zajęliśmy 12. miejsce, co uważam za sukces, bo była to potyczka z największymi uczelniami w Polsce. Obrana przez nas strategia pozwala młodym ludziom zaistnieć nie tylko w kraju, ale i za granicą. Znaczące osiągnięcia odnotowujemy również w przedsięwzięciach międzynarodowych. Zwiększyliśmy na przykład liczbę projektów w programie Horyzont 2020 i mamy ich obecnie dziewięć, oczywiście w różnych zespołach.
A jak to wygląda z poziomu Instytutu Geodezji i Geoinformatyki, z którym jest pan naukowo związany?
Moja grupa badawcza – teraz Zespół obserwacji i badania Ziemi technikami geodezyjnymi, SpaceOS, kierowana przez mojego wychowanka dr. hab. inż. Witolda Rohma – realizuje wiele projektów Narodowego Centrum Nauki, Narodowego Centrum Badań i Rozwoju czy EPOS-PL z perspektywą do roku 2023. Nasz projekt Twinning, który umożliwia współpracę uczelni z wiodącymi w Europie ośrodkami w zakresie InSAR, LiDAR i sejsmologii GNSS (uniwersytetami w Delft, Wiedniu i Uniwersytetem Sapienza w Rzymie), okazał się najlepszy spośród 450 zgłoszonych w programie Horyzont 2020. Skupiamy się na realizacji badań podstawowych, ale sięgamy też do geodezji kosmicznej. Co ważne, jesteśmy oceniani nie tylko jako jeden z najlepszych zespołów badawczych na uczelni, ale myślę, że tak postrzegani jesteśmy również w kraju. Jestem wielkim zwolennikiem współpracy międzynarodowej, dlatego wszystkie obrony doktoratów odbywają się u nas w języku angielskim. Uczestniczą w nich kopromotorzy i recenzenci z zagranicy, naukowcy zainteresowani konkretnymi tematami.
(...)
W jaki sposób chciałby pan rozwijać współpracę nauki z biznesem?
Jako prorektor bardzo mocno zainwestowałem w kompetencje pracowników uczelnianej administracji. Osoby koordynujące pracę w Dziale Nauki są po doktoratach i ze znajomością języka angielskiego. Dzięki temu potrafimy wprowadzić naukowców do konsorcjów międzynarodowych. Natomiast w najbliższych latach chciałbym uwiarygodnić uczelnię względem biznesu, czyli wprowadzić polskie firmy do programów międzynarodowych. W parze wiarygodność jest większa.
Uważam, że nie będzie żadnego postępu, jeśli uczelnia najpierw coś sama robi, a potem dopiero przekonuje biznes, żeby to kupił. Ta współpraca powinna mieć miejsce już na etapie tworzenia czy to patentu, czy jakiegoś innego rozwiązania potrzebnego do podniesienia jakości wytwarzanych produktów, technologii itd. Od początku trzeba pracować razem, i to nie na poziomie prezesa z rektorem. Trzeba znaleźć ludzi, którzy razem będą chcieli zrobić coś nowego, aby każdy miał z tego profit: jeden w sferze nauki, drugi w biznesie. Ciekawym rozwiązaniem jest na przykład doktorat wdrożeniowy. To propozycja dla ludzi z biznesu, ale biznes musi być przekonany, że ten doktor będzie dla niego pożyteczny...
Pełna treść wywiadu w sierpniowym wydaniu miesięcznika GEODETA
Redakcja
|
