Dariusz Dukaczewski doktorem habilitowanym

26 czerwca Rada Dyscypliny Nauk o Ziemi i Środowisku Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu podjęła uchwałę o nadaniu stopnia doktora habilitowanego dr Dariuszowi Dukaczewskiemu z Instytutu Geodezji i Kartografii. Podstawą nadania była monografia naukowa pt. „Encyjna metodyka projektowania czasowo-przestrzennych animacji kartograficznych”.

Fot. DC

Dariusz Dukaczewski jest absolwentem Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego (specjalizacja kartografia). W latach 1993-1994 jako stypendysta rządu francuskiego odbył staż w Narodowym Centrum Badań Kosmicznych (CNES – GDTA) oraz Narodowym Centrum Badań Naukowych (CNRS) w Tuluzie. W 1994 r. w wyniku obrony rozprawy „Mise au point d’ un SIG multitemporel pour la géstion forestière et agricole, intégrant des données de télédétection” na Uniwersytecie Paryż – VI im. Piotra i Marii Curie (Université Paris VI Pierre et Marie Curie) uzyskał dyplom DESS ès sciences (o specjalizacji w zakresie teledetekcji). W 2001 r. otrzymał stopień doktora nauk o Ziemi w wyniku obrony rozprawy doktorskiej pt. „Kartograficzna prezentacja dynamiki zmian użytkowania ziemi, za pomocą animowanych map elektronicznych na przykładzie Gór Izerskich” w Instytucie Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN.

W latach 1987-1988 pracował na Uniwersytecie Warszawskim (Wydział Geografii i Studiów Regionalnych, Katedra Kartografii, Pracownia Fotointerpretacji Geograficznej). Następnie (1988-1992) był zatrudniony w Instytucie Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN. Od października 1992 r. jest pracownikiem Instytutu Geodezji i Kartografii. W czerwcu 2014 r. został pełniącym obowiązki kierownika Zakładu Systemów Informacji Przestrzennej i Kartografii.
Od 1992 r. kierował 12 projektami badawczymi oraz uczestniczył w 25 (w tym w 17 międzynarodowych). Jest autorem i współautorem 65 publikacji naukowych (w tym 5 monografii i 10 rozdziałów w monografiach), 52 publikacji popularyzujących naukę, 27 ekspertyz na potrzeby organów władzy publicznej. Pełni 11 funkcji naukowych, w tym 7 w organizacjach międzynarodowych lub zagranicznych. Sprawował opiekę naukową nad stypendystami i stażystami polskimi i zagranicznymi.

Celem monografii „Encyjna metodyka…” było sformułowanie głównych zasad projektowania czasowo-przestrzennych animacji kartograficznych różnych typów, przeznaczonych do wizualizacji za pomocą dostępnych obecnie urządzeń, z uwzględnieniem głównych (możliwych do parametryzacji) różnic odbioru animacji przez osoby w różnym okresie życia osobniczego.

Źródło: IGiK