|2020-05-22| Teledetekcja Satelitarna interferometria radarowa sposobem na zapadliska Są miejsca na świecie, gdzie teren nagle się zapada. Jak wykryć nadchodzące zagrożenie? Sposób na to znaleźli naukowcy z Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie i Uniwersytetu Technicznego w Delft w Holandii. Podstawą opracowanej przez nich metody, którą prezentujemy w majowym wydaniu GEODETY, jest satelitarna interferometria radarowa (InSAR). Zapadnięcie się terenu może być skutkiem zjawisk naturalnych (kras, osuwiska) lub działalności człowieka (wyrobiska górnicze czy budowle podziemne). Powstające wówczas zapad­liska, progi i szczeliny stanowią duże zagrożenie. Dotyczy ono zwłaszcza ludzi mieszkających w pobliżu terenu deformacji nieciągłych, ale także infrastruktury technicznej i zabudowy. Z takimi zjawis­kami w naszym kraju mamy do czynienia szczególnie na obszarach, które nadal są pod wpływem deformacji pokopalnianych (ok. 5% powierzchni Polski). Dotychczas jedynym skutecznym sposobem identyfikacji tego typu zagrożeń było żmudne analizowanie dokumentacji geologicznej, po czym następowały kosztowne badania geofizyczne. Ziden­tyfikowane w ten sposób podziemne pustki zabezpieczano, np. stosując iniekcje i podsadzanie; czasami zagrożone tereny wyłączano z użytkowania. Wiedza o potencjalnych zapadlis­kach pozwalała także na stosowanie ciągłego geodezyjnego monitorowania przemieszczeń powierzchni. Takie rozwiązania – zazwyczaj bardzo kosztowne – stosowane są sporadycznie, przeważnie wtedy, kiedy teren już jest w ruchu i zagrożenie narasta, ale jest rozpoznane. Metody takie jak: pomiar GPS, tachimetria, skanowanie laserowe czy fotogrametria są użyteczne tylko do rejestracji wymiarów i lokalizacji już istniejących zapadlisk. Badacze skupili się więc na poszukiwaniu metod, które pomogłyby skuteczniej zwalczać takie zagrożenia. Okazuje się bowiem, że można wykryć nadchodzące zagrożenie zapadliskowe, a tym samym odpowiednio wcześnie na nie zareagować. Nowa metoda opracowana została przez zespół nau­kowców z Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie oraz Uniwersytetu Technicznego w Delft w Holandii (Technische Universiteit Delft; TU Delft) w składzie: Agnieszka A. Malinowska, Wojciech T. Witkowski, Ryszard Hejmanowski, Ling Chang, Freek J. van Leijen, Ramon F. Hanssen. Podstawą tej metody jest satelitarna interferometria radarowa (InSAR), technologia znana od kilkudziesięciu lat, ale dotychczas stosunkowo słabo przebadana w aspekcie szybkich, nagłych przemieszczeń terenu. Technologia InSAR wykorzystuje zobrazowania wykonywane przez radar zainstalowany na satelicie i analizuje zmiany fazy fali elektromag­netycznej, jakie zachodzą... Pełna treść artykułu w majowym wydaniu miesięcznika GEODETA • Zamów wersję papierową • Zamów wersję cyfrową Redakcja

«« powrót

Udostępnij:

   

więcej wiadomości Teledetekcja

REKLAMA

• zaloguj się    • rejestruj konto    • zapomniałeś hasła?

KOMENTARZE Komentarze są wyłącznie opiniami osób je zamieszczających i nie odzwierciedlają stanowiska redakcji Geoforum. Zabrania się zamieszczania linków i adresów stron internetowych, reklam oraz tekstów wulgarnych, oszczerczych, rasistowskich, szerzących nienawiść, zawierających groźby i innych, które mogą być sprzeczne z prawem. W przypadku niezachowania powyższych reguł oraz elementarnych zasad kultury wypowiedzi administrator zastrzega sobie prawo do kasowania całych wpisów. Użytkownik portalu Geoforum.pl ponosi wyłączną odpowiedzialność za zamieszczane przez siebie komentarze, w szczególności jest odpowiedzialny za ewentualne naruszenie praw lub dóbr osób trzecich oraz szkody wynikłe z tego tytułu.

zobacz też: