WSA o poprawnej decyzji ws. aktualizacji EGiB

Jak należy sporządzić decyzję administracyjną ws. aktualizacji ewidencji gruntów i budynków, aby nie stanowiła rażącego naruszenia prawa? – wskazówki na ten temat znajdziemy w niedawnym orzeczeniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Spór przed gdańskim WSA dotyczył decyzji administracyjnej ws. aktualizacji EGiB, której konsekwencją była m.in. zmiana konturów budynków i od której odwołała się właścicielka nieruchomości. W jej ocenie dokumentacja geodezyjna, na podstawie której dokonano tejże aktualizacji, zawiera błędy i jest niezgodna ze stanem faktycznym. W odpowiedzi na jej odwołanie zarówno prezydent miasta, jak i później WINGiK uznali jednak, że aktualizacja dokonana została zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Tak sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, a tan wyrokiem z 13 czerwca br. (sygn. akt III SA/Gd 178/19) stwierdził nieważność decyzji prezydenta miasta oraz WINGiK-a. Co jednak ciekawe, w uzasadnieniu sąd zwrócił uwagę na zupełnie inne kwestie, niż podnosiła skarżąca.

W ocenie WSA przy sporządzaniu decyzji ws. aktualizacji EGiB doszło do rażącego naruszenia prawa. Jak podkreśla sąd, podstawowym i obligatoryjnym elementem każdej decyzji administracyjnej jest jej rozstrzygnięcie. W tym przypadku brzmiało ono następująco: „orzekam o aktualizacji informacji zawartych w ewidencji gruntów i budynków dotyczących budynków usytuowanych na działce nr [...] położonej w obrębie ewidencyjnym [...], stanowiącej współwłasność I.B. W.K. oraz D.K., J.K. oraz E.T.-K., A.S. i A.W. zapisanej w księdze wieczystej nr [...]”.

Zdaniem sądu sentencja decyzji musi zawierać rozstrzygnięcie co do istoty sprawy. Dlatego też z uzasadnienia nie można wywodzić wniosków co do przedmiotu rozstrzygnięcia, jego zakresu czy też praw przyznanych stronie lub nałożonych na nią obowiązków. Rozstrzygnięcia decyzji nie można wyprowadzać z treści uzasadnienia – musi ono być sformułowane w taki sposób, żeby następnie możliwe było wykonanie decyzji i by nie było wątpliwości, nawet po latach, czego ono dotyczyło.

W analizowanym przypadku – zaznacza WSA – tego jednak zabrakło. Decyzja organu pierwszej instancji nie zawierała bowiem rozstrzygnięcia istoty niniejszej sprawy, gdyż nie określiła, co było przedmiotem dokonanej przez organ aktualizacji w EGiB. Innymi słowy nie wskazano w niej, jakie dane (informacje) podlegały aktualizacji przez organ ewidencyjny i na czym aktualizacja tych danych (informacji) polegała.

Orzeczenie nie jest prawomocne.

JK