|2018-12-12|
Geodezja, Mapy, Prawo, Kataster
Odciążenie organu, geodety i obywatela
W grudniowym wydaniu miesięcznika GEODETA publikujemy artykuł nt. aktualizacji danych EGiB w zakresie granic działek ewidencyjnych na przykładzie bazy miasta Krakowa. Autorzy z Wydziału Geodezji UMK – Mariusz Suwaj, Lucyna Śliwińska, Lucyna Szmidt – przekonują, że przepisy regulujące procedury dotyczące granic oraz czynności, jakie im towarzyszą, wymagają modyfikacji, uspójnienia, a mając na względzie aspekt społeczny i obywatelski – w pewnych kwestiach także uproszczenia i lepszej standaryzacji.
Robocza baza danych
|
|
|
|
|
|
Opisane przypadki i doświadczenia wynikają z aktualizacji danych ewidencji gruntów i budynków (EGiB) w miejskich obszarach zurbanizowanych i ścisłej zabudowie śródmiejskiej. Zdaniem autorów tego materiału w pierwszej kolejności powinny zostać rozwiązane problemy w przepisach prawa, które zaczynają się już na poziomie definicji granicy ewidencyjnej oraz jej obiektowości (część I artykułu w GEODECIE 11/2018). Kolejna kwestia, z jaką borykają się wykonawcy aktualizacji EGiB, to żmudna analiza archiwalnej dokumentacji oraz skomplikowane procedury niezrozumiałe dla właścicieli nieruchomości, a bywa – że i dla samych geodetów.
• Materiały źródłowe a pomiary dotyczące granic
Wróćmy w naszych rozważaniach do czynności związanych z analizą materiałów państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego (PZGiK). Trzeba w tym miejscu wyraźnie zaznaczyć, że to wykonawca prac geodezyjnych i kartograficznych po przeprowadzeniu odpowiedniej analizy decyduje, w jakim zakresie wykorzystuje materiały zgromadzone w zasobie, a w jakim – pozyskuje niezbędne dane w drodze własnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych.
Analiza, o której mowa w przepisach rozporządzenia w sprawie standardów technicznych wykonywania geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych, powinna być przeprowadzona pod kątem przydatności materiałów zasobu do konkretnego celu pracy geodezyjnej, z uwzględnieniem ich dokładności, aktualności i kompletności. Przepisy rozporządzenia – co do zasady – nie precyzują metodyki przeprowadzania analizy, o której mowa w § 6 ust. 1. Wyjątkiem są analizy, o których mowa w § 65, § 67 i § 68, odnoszące się do punktów granicznych oraz innych szczegółów terenowych I grupy, a także zasady aktualizacji danych w zakresie pól powierzchni działek ewidencyjnych. Konkludując – w przypadku gdy punkty graniczne zostały ujawnione w EGiB, a zgromadzona w PZGiK dokumentacja jest wiarygodna, oznaczone na gruncie zidentyfikowane jednoznacznie punkty graniczne po pomiarze powinny podlegać aktualizacji w bazie PZGiK (atrybuty opisowe, w tym współrzędne, na zasadach wskazanych w § 65, § 67 i § 68).
W przypadku braku istniejących znaków granicznych mogą one zostać wznowione lub punkty graniczne mogą zostać wyznaczone. Gdy zastosowanie osnowy pomiarowej, jaka była wykorzystana do pozyskania danych, nie daje gwarancji osiągnięcia pożądanych wyników...
Pełna treść artykułu w grudniowym wydaniu miesięcznika GEODETA
Redakcja
|