Kraków uważany jest przez wielu za architektoniczną perełkę. Jak w każdym starym mieście zabytkowa zabudowa przenika się z nowoczesnymi formami architektonicznymi, których prezentacja na mapach (zarówno ewidencyjnej i zasadniczej) wiąże się z licznymi wyzwaniami. A prezentacja ta jest dziś de facto rzeczą wtórną wynikającą z definicji obiektów w ewidencji gruntów i budynków, a także atrybutów oraz relacji, jakie w tej bazie zostały zdefiniowane. Można więc śmiało stwierdzić, że czasy, kiedy kartowano budynki na mapach, bezpowrotnie minęły. Dziś ich kartograficzna reprezentacja to wynik określonych danych zapisanych w bazie (w przypadku budynków, bloków budynków oraz obiektów trwale związanych z budynkami – w EGiB).
• Długa droga do jednolitych bazZanim możliwe stało się prowadzenie w tym zakresie bazy w postaci obiektowej w zgodzie z obowiązującym modelem danych określonym w zał. 1a rozporządzenia ws. ewidencji gruntów i budynków, dane PZGiK w Krakowie przeszły długi i żmudny proces ewolucji. Milowym krokiem była cyfryzacja analogowej mapy ewidencyjnej realizowana w latach 1985-2001. Mapa EGiB w postaci numerycznej została utworzona na podstawie digitalizacji na „analogach” granic działek ewidencyjnych oraz konturów użytków gruntowych. Wykorzystywane były przy tym także mapy byłego katastru austriackiego (w skalach 1:1440 i 1:2880) oraz dane pomiarowe zawarte w operatach dotyczących podziałów nieruchomości, rozgraniczeń, wznowienia znaków granicznych oraz wyznaczenia punktów granicznych. W zakresie budynków oraz innych elementów związanych z budynkami wykorzystano analogową mapę zasadniczą z uwagi na możliwość pozyskania danych o większej dokładności i szczegółowości (około 80% obszaru miasta pokryte było sekcjami w skali 1:500).
Na obszarach miast budynki w bazie EGiB stanowią element nie mniej ważny niż granice działek (w gęstej i kamienicznej zabudowie śródmiejskiej w zasadniczej większości identyfikacja tych obiektów jest ze sobą zbieżna, ponieważ kontury przylegających do siebie budynków są tożsame z granicami przylegających do siebie działek). Dlatego kolejnym istotnym zadaniem, jakiego się podjęto, było rozpoczęcie w 2004 roku procesu stopniowej modernizacji EGiB z uwzględnieniem zarówno budynków, jak i lokali (założenie kartotek budynkowych i lokalowych nie było przedmiotem modernizacji realizowanych w latach wcześniejszych). Należy przy tym zauważyć, że z uwagi na miejski charakter terenu i wysoką gęstość zabudowy (124 tys. budynków przypadających na 275 tys. działek ewidencyjnych zlokalizowanych w 252 obrębach obejmujących 4 jednostki ewidencyjne: Śródmieście, Krowodrze, Podgórze i Nowa Huta) w ramach prac modernizacyjnych pomiarowi podlegają wszystkie budynki. Ma to na celu szczegółową weryfikację ich wzajemnych relacji przestrzennych oraz określenie położenia z dokładnością wymaganą dla szczegółów pierwszej grupy dokładnościowej (§ 29 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia
ws. standardów…).
Przez ponad 13 lat prac związanych z modernizacją EGiB, która obejmowała także dane o budynkach, opracowano...
Pełna treść artykułu w lipcowym wydaniu miesięcznika GEODETA
