Satelity systemu Galileo będą posiadały transpondery do przekazywania sygnałów ratunkowych w ramach Serwisu Poszukiwania i Ratownictwa (Search and Rescue), tym samym w przyszłości znacznie polepszy się odbiór sygnałów nadawanych przez radiopławy awaryjne.
Potwierdzeniem tych planów jest udział przedstawicieli projektu Galileo w 21. dorocznym spotkaniu połączonego komitetu COSPAS-SARSAT, które odbyło się w drugiej połowie lipca w Istambule. Zgodnie z ustaleniami komponent S&R systemu Galileo będzie realizował dwa serwisy: Forward Link Alert – zgodny z obecnymi funkcjami systemu COSPAR-SARSAT oraz tzw. Return Link, który będzie wysyłał do radiopławy/boi zwrotną informację awizującą rozbitkom otrzymanie wysłanego przez nich sygnału alarmowego. Działania te będą realizowane w ramach programu MEOSAR, czyli instalacji systemów S&R na satelitach nawigacyjnych (GPS, Galileo, Glonass) krążących na średnich orbitach. Galileo jest jednym z jego podstawowych elementów. W odróżnieniu od COSPAS-SARSAT nowy system pokryje całą powierzchnię globu, włącznie z terenami okołobiegunowymi.
COSPAS-SARSAT – międzynarodowy system satelitarny ratownictwa utworzony w 1979 roku z połączenia systemu COSPAS (ZSRR) i SARSAT (USA, Kanada, Francja), zasada działania bazuje na wykorzystaniu efektu Dopplera. Oficjalnie system utworzono w 1988 roku jako Międzynarodowy Program COSPAS-SARSAT. Przystąpiło do niego kilkadziesiąt państw. Elementami systemu (poza satelitami) są radiopławy/lokalizatory wysyłające po awarii/katastrofie np. statku czy samolotu sygnał alarmowy umożliwiający zlokalizowanie obiektu. Satelity systemu operują na niskich orbitach (850-1000 km). Dwa lata temu uruchomiono serwis GEOSAR wykorzystujący w ratownictwie satelity geostacjonarne, co pozwoliło na zastosowanie radiopław odbierających sygnały GPS. Po wyłączeniu systemu Inmarsat E COSPAS-SARSAT jest jedynym systemem zapewniającym tego typu serwis.