Jak planować, to w 3D

Na długiej liście zastosowań trójwymiarowych modeli miast szczególne miejsce zajmuje planowanie przestrzenne. Przykładami dobrych praktyk w tym zakresie służy Miejska Pracownia Urbanistyczna w Bydgoszczy.

Modelowanie 3D ma w Bydgoszczy niemal 20-letnią tradycję – pisze w lutowym GEODECIE Anna Rembowicz-Dziekciowska, dyrektor MPU. Pierwsze opracowania powstały w Miejskiej Pracowni Urbanistycznej już pod koniec lat 90. XX w. Dotyczyły one fragmentów zabudowy Starego Miasta oraz Śródmieścia i były wykonywane z zastosowaniem oprogramowania MicroStation TriForma oraz SketchUp. Około 2 tysięcy opracowanych wtedy w MPU modeli budynków dostępnych jest do dziś w zasobach internetowego repozytorium SketchUp 3D Warehouse.

W 2014 r. ruszyły prace nad nowym numerycznym modelem terenu oraz trójwymiarowym modelem zabudowy miasta. Posłużyły do tego materiały wykorzystane do stworzenia mapy akustycznej Bydgoszczy (wg stanu na 31 grudnia 2011 r.), użyto również danych wektorowych z mapy zasadniczej, NMT z 2007 r. oraz opracowań fotogrametrycznych.
Nowy model sporządzony został w dwóch wersjach:
• TIN (Triangular Irregular Network) – nieregularny model terenu, którego powierzchnia dzielona jest na trójkąty o wierzchołkach odpowiadających punktom wysokościowym.
• STM (Scalable Terrain Model, skalowalny model terenu) – rozwiązanie firmy Bentley. Ten typ danych cechuje się wysoką wydajnością przy wyświetlaniu modeli terenu obejmujących bardzo duże obszary oraz możliwością nałożenia ortofotomapy.

Modele zabudowy opracowano w MPU z zachowaniem różnych stopni szczegółowości. Te o wysokiej szczegółowości wykonano dla obszarów cennych kulturowo: znacznej części Starego Miasta i Śródmieścia oraz Starego Fordonu. Pozostałe obiekty w większości przedstawiono w formie modeli blokowych. Tworzono je w oprogramowaniu firmy Bentley Systems: PowerDraft, MicroStation i Descartes, a także SketchUp Pro firmy Trimble (wówczas jego producentem był Google).

Prowadzone w Bydgoszczy od blisko dwóch dekad działania związane z budową cyfrowego trójwymiarowego modelu miasta udoskonalane są wraz z postępem technologicznym i dostępnością oprogramowania. Dane 3D wykorzystywane są do prowadzenia polityki przestrzennej miasta, służąc zarówno projektantom, jak i indywidualnym inwestorom. Dzięki nim możliwe jest np. wykonywanie studium przypadku dla sytuowania nowej zabudowy mogącej mieć istotny wpływ na fizjonomię miasta. Szczególnych analiz wymaga lokalizacja projektowanych inwestycji oddziałujących właśnie na obszar Starego Miasta, Śródmieścia czy Starego Fordonu. Weryfikację powinny ponadto przechodzić projekty wysokiej zabudowy, cieszącej się wśród deweloperów coraz większą popularnością. Lokalizacja nowych obiektów znacznie przekraczających swoimi gabarytami budynki istniejące, utrwalone w miejskim krajobrazie, budzi bowiem wiele emocji...

Pełna treść artykułu dostępna jest w lutowym GEODECIE – zarówno w wydaniu cyfrowym, jak i tradycyjnym

Redakcja