O cieniowaniu, grach i bitwach w "PPK"

Czy cieniowanie map generowane przez aplikacje GIS-owe może dorównać temu wykonywanemu ręcznie? Między innymi o tym przeczytamy w najnowszym wydaniu „Polskiego Przeglądu Kartograficznego” (3/2015).

Czy analityczne cieniowanie może dorównać artystycznemu? By odpowiedzieć na to pytanie, Jerzy Siwek i Wojciech Wacławik z Uniwersytetu Warszawskiego przeanalizowali możliwości generowania cieniowania rzeźby przez aplikacje ArcGIS oraz Surfer. W ich ocenie choć oba programy oferują rozbudowane narzędzia tworzenia tego typu opracowań, to efekt końcowy jest podobny i – co najważniejsze – daleki od tego, co można by wykonać ręcznie. Jak zaznaczają autorzy, dobre cieniowanie dostosowane jest do typu rzeźby na danym obszarze. Ponadto, by podkreślić niektóre formy terenu, na jednej mapie niezbędne jest zastosowanie iluminacji z różnych kierunków. Tymczasem programy GIS-owe traktują cały obszar jednolicie. Prowadzi to np. do słabego uwypuklenia linii szkieletowych (dolin, grzbietów) równoległych do kierunku padania oświetlenia.

Maciej Zych z Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych przyjrzał się z kolei toponimom umieszczanym na czeskich i polskich mapach wzdłuż granicy polsko-czeskiej. Wyniki analizy mogą zaskakiwać. Okazuje się, że na 360 zbadanych nazw geograficznych aż 99 nie koresponduje ze sobą. 67 posiada natomiast tylko nazwę czeską, a 81 – polską. Autor dostrzegł ponadto istotne niezgodności w wyznaczaniu regionów geograficznych. Bywa tak, że po jednej stronie granicy dany obszar klasyfikowany jest jako jeden region, a po drugiej – już jako dwa lub więcej.

Dominika Chądzyńska i Dariusz Gotlib z Politechniki Warszawskiej analizują natomiast wykorzystanie map w grach wideo. W swoim artykule zauważają, że z biegiem czasu twórcy gier stosują coraz ciekawsze i innowacyjne metody wizualizacji. Jeśli połączą siły z kartografami i specjalistami od geoinformacji, mogą osiągnąć bardzo interesujące efekty.

Jacek Augustyniak, Marta Kuźma i Paweł Pędzich z Wojskowej Akademii Technicznej robią z kolei przegląd metod kartograficznej prezentacji stosowanych na mapach działań wojennych. W artykule prezentują specyfikę tych opracowań, a także zwracają uwagę, jak dużą rolę może odgrywać w ich przypadku użycie nowoczesnych narzędzi cyfrowej kartografii.

Cyfrowa, anglojęzyczna wersja PPK

JK