Ciekawe Tematyarchiwum Geodetywiadomościnewsletterkontaktreklama
Najnowsze wydarzenia z dziedziny geodezji, nawigacji satelitarnej, GIS, katastru, teledetekcji, kartografii. Nowości rynkowe, technologiczne, prawne, wydawnicze. Konferencje, targi, administracja.
blog
|2016-01-21| Geodezja, Edukacja

Na wyspie ognia i lodu

W styczniowym wydaniu GEODETY Katarzyna Budzińska, absolwentka Wydziału Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej oraz Wydziału Nauk o Ziemi Uniwersytetu Islandzkiego w Reykjaviku, opowiada o projekcie geofizycznym realizowanym w Islandii, powrocie do kraju i swojej drodze od geodezji do wiertnictwa.


Na wyspie ognia i lodu <br />
Obszar geotermalny Hengill (fot. Daniel Juncu)
Obszar geotermalny Hengill (fot. Daniel Juncu)
DAMIAN CZEKAJ: Skąd pomysł na studia w Islandii?

KATARZYNA BUDZIŃSKA: Islandia fascynowała mnie od liceum i zawsze wiedziałam, że kiedyś tam pojadę. Szukałam tylko okazji. Na początku myślałam o wycieczce, kilkutygodniowych wakacjach. Ale im dłużej odkładałam wyjazd, tym bardziej dojrzewałam do decyzji o zamieszkaniu tam. Uznałam, że najlepszym pomysłem będzie połączenie studiowania z wyjazdem do wymarzonego miejsca.

Po studiach pierwszego stopnia na kierunku geodezja i kartografia wybrałaś geofizykę.

Mam bardzo szerokie zainteresowania, jednak wszystko sprowadza się do badania Ziemi. Po maturze zdecydowałam się na geodezję i kartografię na Politechnice Warszawskiej ze względu na astronomię geodezyjną i pomiary satelitarne wykorzystywane w geodezji. Zresztą rok później zaczęłam również studiować astronomię na Uniwersytecie Warszawskim, bo przez pierwsze dwa semestry na geodezji i kartografii przedmiotów, które mnie ciekawiły, było niewiele. Niestety, bardzo ciężko było pogodzić oba kierunki i ostatecznie zdecydowałam się pozostać przy geodezji.

Brałaś pod uwagę studia II stopnia na Wydziale Geodezji i Kartografii PW?

Po trzech i pół roku geodezji uznałam, że pora na jakieś zmiany. Chciałam studiować geofizykę. Zaraz też przyszła mi do głowy Islandia i pomyślałam, że połączę przyjemne z pożytecznym. Szczególnie, że w warunkach europejskich, jaki może być lepszy kraj do studiowania geofizyki? Wszystko na miejscu – wulkany, granica płyt tektonicznych, lodowce. W zasadzie już zaczynając pracę inżynierską w październiku 2011 r., wiedziałam, że będę wyjeżdżać. W moim „Opracowaniu sieci wektorów pomiędzy wybranymi stacjami permanentnymi GNSS” skorzystałam z obserwacji, które wcześniej użyto do przewidzenia wybuchu islandzkiego wulkanu w 2000 roku.
Pamiętam też jedne zajęcia na PW, geodezję wyższą z dr. hab. Andrzejem Pachutą, podczas których m.in. rozmawialiśmy o tym, że w geodezji grawimetria służy głównie do redukcji pomiarów na daną powierzchnię odniesienia. Doktor Pachuta wyjaśnił wówczas, jak na podstawie badań grawimetrycznych można dowiedzieć się czegoś o tym, co znajduje się pod powierzchnią. Wtedy też zainteresowałam się geofizyką poszukiwawczą.

Do wyjazdu jakoś specjalnie się przygotowywałaś? Dobrze znałaś język?

Studia na Uniwersytecie Islandzkim prowadzone były w języku angielskim, który już przed wyjazdem znałam dość dobrze. Dysponowałam też pewnym zasobem specjalistycznego słownictwa, bo pisząc pracę inżynierską, czytałam artykuły naukowe po angielsku. Po dwóch latach nauki w Islandii ciężko mi mówić o geofizyce po polsku, nie znam polskich odpowiedników wielu terminów naukowych i teraz łatwiej jest mi się uczyć po angielsku. Dlatego zależało mi, aby studia podyplomowe z wiertnictwa, które rozpoczęłam w 2015 roku, były prowadzone po angielsku.

Jak przebiegał proces rekrutacji na Uniwersytet Islandzki?

Zasadniczo na studia magisterskie można się dostać na dwa sposoby...

Pełna treść artykułu w styczniowym wydaniu miesięcznika GEODETA


W styczniowym wydaniu GEODETY ponadto m.in.:

• Plusy i minusy 2015 – doroczne podsumowanie wydarzeń w branży
• Wyniki ankiety „Jakich zmian w geodezji chcemy?”
• Jak udowodnić prawa właścicielskie? – przypadki z praktyki omawia sędzia Magdalena Durzyńska
• Zmiany w EGiB – nowe zapisy rozporządzenia
• Sprint po lepsze dane – drugie rozdanie unijnych funduszy na poprawę stanu PZGiK
• Zdjęcie zamiast lasera, czyli Jean-Philippe Pons oraz Huw Roberts z Bentley Systems wyjaśniają, po co geodecie siatka oteksturowanych trójkątów
• Rozgraniczenie bez decyzji – Bogdan Grzechnik postuluje likwidację trybu administracyjnego przy rozgraniczaniu nieruchomości
• Unijny program Horyzont 2020 szansą dla firm geodezyjnych
• Obraz kartograficzny Lwowa – o tomie I „Atlasu historycznego miast ukraińskich” pisze dr Henryk Bartoszewicz

Redakcja


«« powrót

Udostępnij:    

KOMENTARZE Komentarze są wyłącznie opiniami osób je zamieszczających i nie odzwierciedlają stanowiska redakcji Geoforum. Zabrania się zamieszczania linków i adresów stron internetowych, reklam oraz tekstów wulgarnych, oszczerczych, rasistowskich, szerzących nienawiść, zawierających groźby i innych, które mogą być sprzeczne z prawem. W przypadku niezachowania powyższych reguł oraz elementarnych zasad kultury wypowiedzi administrator zastrzega sobie prawo do kasowania całych wpisów. Użytkownik portalu Geoforum.pl ponosi wyłączną odpowiedzialność za zamieszczane przez siebie komentarze, w szczególności jest odpowiedzialny za ewentualne naruszenie praw lub dóbr osób trzecich oraz szkody wynikłe z tego tytułu.

ładowanie komentarzy



zobacz też:



wiadomości

słowo kluczowe
kategoria
rok
archiwum
Jak korzystać z danych przestrzennych PIG?
czy wiesz, że...
© 2023 - 2024 Geo-System Sp. z o.o.

O nas

Geoforum.pl jest portalem internetowym i obszernym kompendium wiedzy na tematy związane z geodezją, kartografią, katastrem, GIS-em, fotogrametrią i teledetekcją, nawigacją satelitarną itp.

Historia

Portal Geoforum.pl został uruchomiony przez redakcję miesięcznika GEODETA w 2005 r. i był prowadzony do 2023 r. przez Geodeta Sp. z o.o.
Od 2 maja 2023 roku serwis prowadzony jest przez Geo-System Sp. z o.o.

Reklama

Zapraszamy do kontaktu na adres
redakcji:

Kontakt

Redaktor prowadzący:
Damian Czekaj
Sekretarz redakcji:
Oliwia Horbaczewska
prześlij newsa

facebook twitter linkedIn Instagram RSS