Ustawa o planach zagospodarowania przestrzennego zgodna z konstytucją

12 marca Trybunał Konstytucyjny rozpoznał wniosek Rady Miejskiej w Łodzi dotyczący utraty mocy obowiązującej miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Orzekł, że przepis ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym uchylający 31 grudnia 2003 r. miejscowe plany uchwalone przed 1 stycznia 1995 r. jest zgodny z konstytucją, a także z Europejską Kartą Samorządu Lokalnego, sporządzoną w Strasburgu.

TK orzekł, że kwestionowany przepis nie narusza zasady samodzielności gmin w zakresie planowania przestrzennego ani nie uniemożliwia gminie wykonywania zadań publicznych. Na podstawie tego przepisu utracił moc obowiązującą miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Łodzi z 1993 roku.
Wnioskodawcy twierdzili, że uchylenie tego planu stanowiło niczym nieuzasadniony akt ingerencji w samodzielność gminy m. Łodzi, w tym wypadku naruszono jej samodzielność planistyczną. Konsekwencją uchylenia planu stało się ograniczenie realizacji przez gminę zadań własnych, w tym licznych przedsięwzięć inwestycyjnych oraz zawieszenie inwestycji już rozpoczętych. Brak miejscowego planu poważnie ogranicza też możliwości gminy w zakresie absorpcji środków pochodzących z funduszy Unii Europejskiej oraz w zakresie wykonywania zadań publicznych, przede wszystkim w sferze ochrony ładu przestrzennego. Zdaniem samorządowców stan taki w wielu przypadkach uniemożliwia władzom gminy realizację zadań publicznych, a także ogranicza zdolność do kierowania i zarządzania sprawami publicznymi na własną odpowiedzialność i w interesie mieszkańców Łodzi.

Zdaniem Trybunału kwestionowany przepis nie narusza zasady samodzielności gmin w zakresie planowania przestrzennego ani nie uniemożliwia gminie wykonywania zadań publicznych, bo gmina może zawsze uchwalić plan zagospodarowania przestrzennego. Ustawa z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym przyznaje szerokie możliwości planistyczne jednostkom samorządu terytorialnego i umożliwia samodzielne wykonywanie zadań z zakresu planowania przestrzennego. Jednostki samorządu terytorialnego mogą swobodnie kształtować treść planów zagospodarowania przestrzennego, zastępując plany uchwalone przed 1 stycznia 1995 r. nowymi planami. Gminy mogą przenieść do nowych planów te rozwiązania, które nie są sprzeczne z obowiązującymi obecnie przepisami. Ponadto jednostki samorządu dysponowały wystarczającym czasem na ustanowienie nowych planów zagospodarowania.
Rozprawie przewodniczył sędzia TK Marek Mazurkiewicz, a sprawozdawcą był wiceprezes TK Janusz Niemcewicz.

Źródło: Trybunał Konstytucyjny