Teoretycznie i praktycznie o GIS-ie w ochronie przyrody

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu wspólnie z Tucholskim Parkiem Krajobrazowym wydał publikację pt. „Systemy informacji geograficznej w zarządzaniu obszarami chronionymi – od teorii do praktyki”.

Jak napisano w przedmowie, książka adresowana jest do wszystkich zainteresowanych problematyką aplikacyjności GIS. Każdy czytelnik znajdzie w niej przykład zastosowania lub wskazówkę wykorzystania narzędzi czy procedur geoinformatycznych, nie tylko w odniesieniu do obszarów chronionych.

Monografię należy traktować jako uzupełnienie o część praktyczną dostępnych na rynku wydawniczym pozycji książkowych z zakresu geoinformacji, a także jako wzorzec twórczej inspiracji do wykorzystania GIS-u w odniesieniu do własnych poligonów badawczych czy opracowywanych zagadnień związanych ze środowiskiem przyrodniczym.

Książka składa się z 23 rozdziałów uporządkowanych alfabetycznie według nazwisk autorów. Autorzy poszczególnych fragmentów rekrutują się z czołowych krajowych ośrodków naukowo-badawczych czy naukowo-dydaktycznych oraz firm komercyjnych. W poszczególnych częściach książki opisane zostały autorskie wdrożenia i zastosowania systemów informacji geograficznej. Zaprezentowany został także standard danych GIS w ochronie przyrody, który docelowo winien być wspólnym językiem służb ochrony przyrody i użytkowników systemów informacji geograficznej oraz twórców wszystkich danych przestrzennych.

Celem opracowania jest prezentacja wdrożeń, niejednokrotnie pionierskich, modelowych rozwiązań i przykładów ciekawych zastosowań, a także omówienie dobrych praktyk, które w założeniu zmierzają do integracji istniejących, bogatych tematycznie, acz rozproszonych i niejednokrotnie niespójnych zasobów danych przestrzennych do ich szerszego, wspólnego i efektywniejszego wykorzystania.

JK