Jak powinien wyglądać nowy identyfikator materiałów w PZGiK?

Na stronie Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii opublikowano stanowisko głównego geodety kraju dotyczące rozporządzenia ws. organizacji i trybu prowadzenia PZGiK, które wejdzie w życie 8 stycznia br.

Dotyczy ono § 15, który określa sposób tworzenia identyfikatora ewidencyjnego materiału zasobu. Poniżej prezentujemy treść stanowiska:

1. Przez identyfikator TERYT, o którym mowa w § 15 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia należy rozumieć:
1) czterocyfrowy identyfikator TERYT powiatu (miasta na prawach powiatu), jeżeli zasób prowadzony jest przez starostę (prezydenta miasta na prawach powiatu);
2) identyfikator TERYT gminy, jeżeli zasób prowadzony jest na zasadzie powierzenia przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta).

W przypadku, gdy prezydent miasta upoważnił do prowadzenia zasobu burmistrzów dzielnic, a jednocześnie nie został wdrożony system teleinformatyczny umożliwiający prowadzenie całego miejskiego zasobu w oparciu o jedną centralną (miejską) bazę danych, przez identyfikator TERYT, o którym mowa w § 15 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, należy rozumieć w tym przypadku identyfikator TERYT dzielnicy.

2. Zgodnie z literalnym brzmieniem § 15 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia, trzecim elementem identyfikatora ewidencyjnego materiału zasobu jest czterocyfrowa liczba oznaczająca rok, w którym nastąpiło przyjęcie materiału do zasobu, np. 1966, 1974, 1995, 2006, 2012, 2013, 2014.

W przypadku gdy materiał został przyjęty do zasobu przed wejściem w życie rozporządzenia, ale nie został z jakiegoś powodu wpisany do prowadzonej przed tą data ewidencji (księgi robot), to czterocyfrowa liczba, o której mowa w § 15 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia, oznaczać będzie rok, w którym ten materiał został faktycznie przyjęty do zasobu, ustalony na podstawie odpowiednich dokumentów (np. 2007, 2012), a jeżeli nie jest możliwe ustalenie tego roku, to liczba ta oznaczać będzie rok, w którym ten materiał zostanie po raz pierwszy wpisany do ewidencji materiałów zasobu, np. 2014, 2015, 2016,

3. Czwartym elementem identyfikatora ewidencyjnego materiału zasobu, zgodnie z § 15 ust, 1 pkt 4 rozporządzenia, jest kolejna liczba naturalna, wyróżniająca materiał zasobu w ewidencji materiałów zasobu, prowadzonej na podstawie przepisów rozporządzenia, w danym roku kalendarzowym.

Przez dany rok kalendarzowy, o którym mowa w § 15 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia, należy rozumieć rok, w którym materiał został przyjęty do zasobu, np. 1966, 1974, 1995, 2006, 2012, 2013, 2014.

JK