NIK o kłopotach z lokalizacją w zarządzaniu kryzysowym

W swoim najnowszym raporcie Najwyższa Izba Kontroli bierze pod lupę system powiadamiania ratunkowego pod numerem 112. Inspektorzy przeanalizowali m.in. wykorzystywane w tym systemie technologie lokalizacyjne i dane przestrzenne.

fot. NIK

W raporcie z kontroli zwrócono uwagę na kwestię słowników punktów adresowych. Jak napisano, w systemach wspomagania dowodzenia (SWD) zaimplementowany był słownik z Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii, a w systemach wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (SI WCPR) – z Głównego Urzędu Statystycznego. Stwarza to ryzyko polegające na tym, że jeśli słowniki będą niezgodne (tj. z danym adresem będą skojarzone różne współrzędne geograficzne), to może to spowodować błędną interpretację przekazywanych komunikatów pomiędzy systemami. Niezgodność ta może zaś uniemożliwić lokalizację dzwoniącego na numer 112. W Ministerstwie Spraw Wewnętrznych nie podjęto skutecznych działań zmierzających do unifikacji słowników danych adresowych – podsumowują autorzy raportu.

Wciąż opóźnia się ponadto wdrożenie rozwiązań teleinformatycznych, które umożliwiłyby odpowiednim służbom otrzymywanie natychmiastowych informacji o lokalizacji osób dzwoniących na numer 112. Zdaniem NIK nierealne jest terminowe (czyli do końca 2013 r.) wprowadzenie tej funkcjonalności w centrach powiadamiania ratunkowego. Zadanie to miała realizować Platforma Lokalizacyjno-Informacyjna, której wdrożenie powierzono Urzędowi Komunikacji Elektronicznej.

Źródło: NIK, JK