Chcesz wiedzieć, jak wykorzystać dane georeferencyjne BDOT?

10 września opublikowano, opracowaną na zlecenie GUGiK przez zespół autorski pod kierunkiem Roberta Olszewskiego i Dariusza Gotliba, monografię naukową pt. „Rola bazy danych obiektów topograficznych w tworzeniu infrastruktury informacji przestrzennej w Polsce”.

Jak piszą autorzy monografii, istotą zarówno klasycznej, jak i współczesnej, kartografii jest modelowanie i obrazowanie czasoprzestrzennych struktur geoinformacyjnych. Modelowanie informacji geograficznej wymaga zrozumienia i sformalizowania wzajemnych zależności pomiędzy komponentami środowiska przyrodniczego i pomiędzy elementami sytuacyjnymi i wysokościowymi modelu topograficznego. U podstaw modelowania otaczającej rzeczywistości geograficznej, zarówno w postaci klasycznej mapy analogowej, jak i bazy danych topograficznych, leży wielowiekowa metodyka kartograficzna, mająca kluczowe znaczenie dla rozwoju infrastruktury informacji przestrzennej kraju. Pomimo ogromnego rozwoju technologicznego, podstawowe sposoby kartograficznego modelowania przestrzeni geograficznej pozostają bowiem niezmienne.

Dla dziewiętnastowiecznych strategów istotne było ukazanie na mapie pastwisk i łąk – „stacji paliwowych” kawalerii, czy wież kościelnych pełniących funkcje orientacyjne. Dziś mamy inne potrzeby. Interesuje nas lokalizacja obwodnicy, centrum handlowego, masztu telefonii komórkowej. I choć dysponujemy innymi technologiami, to jednak kartograficzna metoda modelowania przestrzeni de facto nie uległa zmianie. Obecnie nie wychodzimy w teren ze stolikiem topograficznym i kierownicą, dane geometryczne pozyskujemy, wykorzystując ortofotomapy, ale sama umiejętność abstrahowania cech przestrzeni na danym poziomie uogólnienia pojęciowego odgrywa nadal kluczową rolę i opiera się na tych samych założeniach teoretycznych.

Celem opracowania bazy danych obiektów topograficznych jest, podobnie jak przez wieki celem wszystkich opracowań topograficznych było, metodyczne modelowanie i obrazowanie czasoprzestrzennych struktur informacyjnych. Tak opracowana baza umożliwia nie tylko cyfrową „inwentaryzację” otaczającej przestrzeni, lecz także jej analizę, prognozowanie zmian, wielokryterialną ocenę i, wreszcie, jej zrozumienie. Oczywiście o celowości tego działania i jego wiarygodności można mówić jedynie wówczas, gdy dane źródłowe (baza danych obiektów topograficznych i/lub mapy analogowe) spełniają określone kryteria dokładnościowe. Na uzyskiwane rezultaty wywiera wpływ zarówno struktura bazy danych, stopień uogólnienia pojęciowego, dokładność geometryczna, jak i aktualność zgromadzonych danych. Powstająca obecnie w Polsce baza danych obiektów topograficznych, realizowana przy udziale funduszy unijnych (projekt GBDOT) jest współczesnym, cyfrowym, odpowiednikiem analogowych map topograficznych, rozszerzonym o możliwości relacyjnej bazy danych. Baza ta ma kluczowe znaczenie nie tylko dla rozwoju geoinformacji w Polsce, lecz przede wszystkim dla wdrażania unijnej dyrektywy INSPIRE.

Opracowana monografia ma na celu upowszechnienie wiedzy o możliwości wykorzystania danych georeferencyjnych zgromadzonych w bazie BDOT10k zarówno przez 12 organów wiodących odpowiedzialnych za wdrożenie INSPIRE w Polsce, jak i przez inne instytucje państwowe, firmy prywatne oraz organizacje społeczne. Publikacja pozwala na upowszechnienie wiedzy o nowoczesnych możliwościach wykorzystania narzędzi geoinformatycznych, jak też przyczynia się do rozwoju społeczeństwa opartego na wiedzy.

Redakcja