W literaturze o geodetach - rozstrzygnięcie konkursu

W kolejnym konkursie zorganizowanym przez Geoforum.pl należało wskazać dzieła, z których pochodziły cytowane fragmenty dotyczące geodezji i geodetów (mierniczych).

Poprawnie na wszystkie pytania odpowiedziało 47 osób. Spośród nich wylosowaliśmy 3, które otrzymują publikację pt. „Podstawy budowy infrastruktury informacji przestrzennej” autorstwa Wojciecha Pachelskiego, Agnieszki Chojki, Agnieszki Zwirowicz-Rutkowskiej wydanej przez Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, które jest fundatorem nagród.

Zwycięzcami zostali:
Ewa Korman z Wąsosza
Gregory Reszuta z Bielska-Białej
Henryk Wieliczko z Wałbrzycha.

Gratulujemy! Nagrody prześlemy pocztą.

Najłatwiejsze okazało się pytanie piąte zawierające cytat z dzieła Ignacego Bazylego Bystrzyckiego, które wskazało 90 proc. uczestników konkursu. Natomiast najwięcej kłopotów sprawiło pytanie pierwsze dotyczące fragmentu książki Charlesa C. Manna, którą wskazało 48 proc. biorących udział w konkursie. Poniżej przedstawiamy prawidłowe odpowiedzi:

1. Charles C. Mann „1493. Świat po Kolumbie”. Wydana w 2011 r. książka pokazuje globalne skutki odkrycia Ameryki (wydanie polskie – 2012 r.). „Gringo wśród dzikich plemion” Wojciecha Cejrowskiego ukazała się w 2003 roku, zaś fragment cytowany w pytaniu mówił o epizodzie, z... 2009 roku. Z kolei Michael Palin (tak, tak, ten z Monty Pythona) autor także książek podróżniczych, napisał „Brazil” w 2012 roku, ale książka nia miała jeszcze polskiej edycji.

2. Wojciech Albiński „Soweto – my love”. Z tego zbioru przytoczyliśmy fragment opowiadania „Soweto, w piątek wieczorem”. Jeśli ktoś czytał „Pana Samochodzika”, to wie, że to nie te klimaty. Z kolei Jerzy Pilch w „Rozpaczy z powodu utraty furmanki” daleki jest od pomiarów triangulacyjnych, zajmuje się bowiem słodko-kwaśnym portretem Polaków.

3. Thomas Pynchon „Mason i Dixon”. Fabularyzowana i stylizowana na XVIII-wieczną opowieść o wytyczaniu granicy pomiędzy stanami Pensylwania i Meryland – dzisiaj znanej jako Linia Masona-Dixona. „Podróż do Syrii” Petrarki to średniowieczny przewodnik dla pielgrzymów udających się do Jerozolimy, zaś „Śmierć w Wenecji” to duszna nowela Manna z 1912 roku.

4. Franz Kafka „Zamek”. To w niej pan K. – bohater książki – jest geometrą. W „Procesie” głównym bohaterem jest pracownik banku – Józef K., a w „Wyroku” – kupiec Georg Bendemann.

5. Ignacy Bazyli Bystrzycki „Geometria albo niektóre łatwieysze sposoby do rozmierzania wszelkich długości, szerokości, y wysokości lub głębokości...”. Dla znających „Ogniem i mieczem” i „Faraona” było jasne, że przytoczyliśmy fragment podręcznika Bystrzyckiego z 1769 roku.

6. Gabriel Garcia Marquez „Sto lat samotności”. Ród Buendiów to oczywiście proza Marqueza, a nie Sillitoe’a czy – tym bardziej – Katajewa.

Redakcja