Urodził się w Stawiskach 2 czerwca 1922 roku. Ukończył gimnazjum im. Ks. Józefa Poniatowskiego w Warszawie. We wrześniu 1939 roku zgłosił się na ochotnika do wojska, brał udział w walkach pod Stoczkiem i Kowlem. Po powrocie do Warszawy w 1940 roku rozpoczął naukę na Wydziale Geodezyjnym Szkoły Budownictwa. W tym czasie działał też w podziemnej organizacji harcerskiej. W 1942 roku w obawie przed zdekonspirowaniem uciekł do Lwowa. W 1943 roku został aresztowany i przekazany w ręce gestapo. Kilka miesięcy przebywał w więzieniu, następnie został zesłany do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, a potem do Buchenwaldu. Pobyt w obozie i jego ewakuację w 1945 roku okupił ciężką chorobą. Po powrocie do zdrowia studiował w Brukseli kartografię i dziennikarstwo. W końcu 1946 roku wrócił do Polski, a w 1947 roku rozpoczął studia na Wydziale Geodezyjnym Politechniki Warszawskiej. Trudne warunki materialne zmusiły go do podjęcia równolegle pracy w Państwowym Przedsiębiorstwie Geodezyjnym, gdzie był kierownikiem zespołu pomiarowego.

Po obronie pracy magisterskiej w 1952 roku przyjął propozycję pozostania na uczelni. Jako asystent w Katedrze Astronomii Geodezyjnej pracował do 1966 roku. Prowadził wykłady z astronomii na Politechnice Warszawskiej oraz w Wojskowej Akademii Technicznej, Wyższej Szkole Rolniczej w Olsztynie oraz na Uniwersytecie Warszawskim. W badaniach naukowych zajmował się astronomią i geodezją satelitarną oraz astronomią geodezyjną. Jest współautorem podręcznika "Astronomia geodezyjna" (1961) i autorem podręcznika "Astronomia sferyczna" (1965). Z chwilą pojawienia się satelitów zaangażował się w geodezyjne wykorzystanie nowej techniki. W 1959 roku opublikował pierwsze w kraju obliczenia orbit sztucznych satelitów Ziemi serii Sputnik. W tym samym roku został koordynatorem polskiej sieci obserwacyjnej sztucznych satelitów Ziemi, a w 1962 zainicjował w Polsce prace nad triangulacją satelitarną. Jego badania naukowe i działania na rzecz nowoczesnych technologii były docenione, od 1963 roku Cichowicz był członkiem Polskiej Akademii Nauk, w 1962 roku został sekretarzem naukowym Komitetu Badania Przestrzeni Kosmicznej, a od 1966 - członkiem Prezydium Narodowego Komitetu Geofizyki i Geodezji. Zmarł 2 czerwca 1968 roku. Oprac. AB