|2017-03-13|
Geodezja, GIS, Teledetekcja, Sprzęt
Odtwarzają pruską wieś za pomocą skanerów
W dniach 10-11 marca dokonano kompleksowego skanowania laserowego mazurskiej wsi Zabrost Wielki. Zebrane w ten sposób dane pozwolą odtworzyć dawny wygląd tej wyjątkowej miejscowości.
fot. Leica Geosystems
|
|
|
|
|
|
Prace są częścią projektu „Gross Sobrost” realizowanego przez naukowców z Pracowni Skanerów 3D Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego oraz z Laboratorium Cyfrowego dla Humanistyki.
W zeszłotygodniowych pomiarach wykorzystano zainstalowany na samochodzie mobilny system skanowania Leica Pegasus:Two, a także plecak pomiarowy Leica Pegasus:Backpack – również wyposażony w skaner i kamery. Do cyfrowej rekonstrukcji miejscowości użyte zostaną ponadto dane z lotniczego skanowania laserowego, a także archiwalne fotografie wsi. Te ostatnie materiały pomogą zrekonstruować nieistniejące już budynki oraz brakujące elementy zachowanych obiektów.
Jak podkreślają uczestnicy przedsięwzięcia, to pierwszy krajowy projekt badawczy, w którym wykorzystano tego typu nowoczesne technologie pomiarowe. Było to możliwe dzięki wsparciu firmy Leica Geosystems, która użyczyła swój sprzęt na potrzeby badań.
Dlaczego naukowcy postanowili odtworzyć akurat tę miejscowość. Jak wyjaśniają na łamach serwisu „PAP – Nauka w Polsce”, to wyjątkowy na skalę całych Prus Wschodnich przypadek kompleksowej odbudowy wsi po zniszczeniach I wojny światowej. Można tu zobaczyć konglomerat różnych form niemieckiej architektury ludowej, niespotykanej jednak w innych miejscowościach tego regionu. Po II wojnie Gross Sobrost znalazł się w granicach Polski, a nazwę wsi zmieniono na Zabrost Wielki. Pod koniec lat 40. sprowadzili się tu Ukraińcy przesiedleni w ramach akcji „Wisła”. Z kolei w 2003 r. Zabrost Wielki zdobył I miejsce w konkursie na najlepiej zachowaną zabytkową wieś Warmii i Mazur.
Pierwsze efekty cyfrowej rekonstrukcji Gross Sobrost mają zostać zaprezentowane w czerwcu br. na konferencji Centre for Digital Heritage. Wirtualny spacer będzie zaś udostępniony na stronie Laboratorium Cyfrowego Humanistyki UW.
JK
|