powrót

Anna Wardziak

Idziemy na urlop

Przepisy urlopowe nowego kodeksu pracy obowiązujące od 1 stycznia 1997 r.

Prawo do urlopu przysługuje pracownikowi, a więc osobie świadczącej pracę na podstawie stosunku pracy, bez względu na podstawę prawną jego powstania. Nie przysługuje więc tym, którzy wykonują pracę w oparciu o cywilne umowy-zlecenia lub o dzieło. Pracownik uzyskuje prawo do pierwszego w karierze zawodowej urlopu z upływem 6 miesięcy od rozpoczęcia zatrudnienia, w wymiarze połowy przysługującego mu urlopu po przepracowaniu roku (np. w przypadku 18-dniowego urlopu byłoby to 9 dni). Prawo do wykorzystania pozostałej części urlopu nabywa on z upływem roku pracy. Prawo do kolejnych urlopów pracownik nabywa w każdym następnym roku kalendarzowym.

Wymiar urlopu
Liczba dni przysługującego nam płatnego urlopu zależy od stażu pracy. I tak: 18 dni roboczych – po roku pracy, 20 – po 6 latach pracy, 26 – po 10 latach pracy. Urlop nasz wydłuży się więc średnio o 3-4 dni w stosunku do wynikającego z uprzednio obowiązujących przepisów. Za dni robocze uważa się wszystkie dni, z wyjątkiem niedziel, świąt oraz dni dodatkowo wolnych od pracy, tzw. wolnych sobót (wcześniej wolne soboty były wliczane). Do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, wlicza się też lata nauki: w zasadniczej szkole zawodowej – nie więcej jednak niż 3, technikum – nie więcej niż 5, średniej szkole ogólnokształcącej – 4, szkole policealnej – 6, szkole wyższej – 8. Okresów nauki, o których mowa, nie sumuje się, ale uwzględnia najdłuższy z nich. Jeżeli pracownik pobierał naukę w czasie zatrudnienia, do okresu pracy wlicza się bądź okres zatrudnienia, w którym była pobierana nauka, bądź okres nauki, zależnie od tego, co jest korzystniejsze dla pracownika. Zaliczeniu nie podlega okres nauki pobieranej w szkole, w której pracownik nie uzyskał świadectwa jej ukończenia.
Do okresu zatrudnienia, od którego zależy prawo do urlopu i wymiar urlopu, wlicza się okresy poprzedniego zatrudnienia, bez względu na przerwy w zatrudnieniu oraz sposób ustalania stosunku pracy. Czyli zwolnienie dyscyplinarne oraz wypowiedzenie umowy o pracę przez pracownika nie będą miały wpływu na prawo pracownika do urlopu (wcześniej za odejście z pracy, trzymiesięczną przerwę w pracy lub zwolnienie dyscyplinarne pracownik był karany, dopiero po roku pracy nabywał prawo do urlopu, a w ostatnim przypadku wymiar jego urlopu był obniżany). Na wniosek pracownika urlop może być podzielony na części. Jednak co najmniej jedna część urlopu powinna obejmować nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych (wcześniej było to 10 dni).

Pełna treść artykułu w czerwcowym wydaniu miesięcznika GEODETA

powrót

REKLAMA

• zaloguj się    • rejestruj konto    • zapomniałeś hasła?

KOMENTARZE Komentarze są wyłącznie opiniami osób je zamieszczających i nie odzwierciedlają stanowiska redakcji Geoforum. Zabrania się zamieszczania linków i adresów stron internetowych, reklam oraz tekstów wulgarnych, oszczerczych, rasistowskich, szerzących nienawiść, zawierających groźby i innych, które mogą być sprzeczne z prawem. W przypadku niezachowania powyższych reguł oraz elementarnych zasad kultury wypowiedzi administrator zastrzega sobie prawo do kasowania całych wpisów. Użytkownik portalu Geoforum.pl ponosi wyłączną odpowiedzialność za zamieszczane przez siebie komentarze, w szczególności jest odpowiedzialny za ewentualne naruszenie praw lub dóbr osób trzecich oraz szkody wynikłe z tego tytułu.