Utajnianie parametrów układów i map

- część 1 z 5 » »»

Największy wpływ na przemiany w geodezji i kartografii państw bloku sowieckiego miały konferencje służb geodezyjnych państw socjalistycznych⁸², które odbywały się cyklicznie od 1952 do 1989 r. Podczas tych spotkań Rosjanie narzucali państwom satelickim gotowe rozwiązania, a następnie w poszczególnych krajach wydawane były akty prawne obligujące cywilne i wojskowe służby do podejmowania określonych prac i działań organizacyjnych. Najważniejsze ustalenia zostały przyjęte podczas pierwszej konferencji, która odbyła się w Sofii (22 czerwca – 1 lipca 1952 r.). Zobowiązano wówczas Polskę i inne kraje UW do przyjęcia układów odniesień geodezyjnych i wzorów map, które obowiązywały w ZSRR. Stronę polską reprezentowali Jan Rabanowski i płk Aleksiej Pietrow. Po konferencji Prezydium Rządu RP podjęło 31 marca 1953 r. wspomnianą już wcześ­niej uchwałę (nr 16/S/53) w sprawie założenia jednolitej państwowej sieci geodezyjnej i opracowania mapy podstawowej Państwa⁸³. W uchwale czytamy m.in.:

Kierując się koniecznością doprowadzenia prac geodezyjnych i kartograficznych do etapu odpowiadającego zadaniom budownictwa socjalistycznego i obronnoś­ci kraju, Prezydium Rządu akceptuje uchwały geodetów Państw Demokracji Ludowej i ZSRR, powzięte na naradzie w Sofii w dniach od 22 czerwca do 1 lipca 1952 r. i postanawia co następuje:
§ 1. Do końca 1958 r. założyć i obliczyć pełne, jednolite sieci triangulacji i niwelacji państwowej, stanowiące podstawę do sporządzenia map topograficznych, opracowania i realizacji projektów budownictwa, urządzeń rolnych, komunikacji i badań naukowych [ustalenia konferencji narzucały, aby jeden punkt sieci triangulacyjnej przypadał na 15-20 km kw. – E.S.].
§ 2.Do końca 1957 r. opracować i wydać nowoczesną mapę w skali 1:25 000 dla celów gospodarczych i obronnych Państwa. Mapa ta służyć ma jednocześ­nie jako podstawa do sporządzenia map w skalach mniejszych (1:50 000, 1:100 000, 1:200 000 i 1:500 000).
§ 4.1.Dla prac geodezyjnych i kartograficznych przyjąć, jako najbardziej naukowo uzasadnione:
a) elipsoidę Krasowskiego (a = 6 378 245 m, f = 1:298,3) i jednakowy z ZSRR układ współrzędnych 1942,
b) odwzorowanie Gaussa w pasach 6-cio stopniowych, liczonych od południka Greenwich, przy m₀=1.
2.Wysokości punktów geodezyjnych odnieść do poziomu zera mareografu w Kronsztacie.
3.Dla map topograficznych przyjąć jednakowy z ZSRR krój, oznaczenia arkuszy i znaki topog
raficzne.
4. Opracowanie map topograficznych oprzeć na metodach fotogrametrycznych.
§ 7.Zadania wymienione w § 1 i § 2 niniejszej uchwały wykonują: Centralny Urząd Geodezji i Kartografii i Ministerstwo Obrony Narodowej.
1.Centralny Urząd Geodezji i Kartografii wykona:
a) prace geodezyjne na całym obszarze Państwa z wyłączeniem terenów wojskowych,
b) prace grawimetryczne przy współudziale Centralnego Urzędu Geologii,
c) zdjęcia lotnicze na obszarze około 28 tys. km kw.,
d) prace fotogrametryczne i kartograficzne na obszarze około 107 tys. km kw.,
e) pomiary magnetyczne i wydanie map izogon przy współudziale Centralnego Urzędu Geologii i Ministerstwa Obrony Narodowej.
2.Ministerstwo Obrony Narodowej wykona:
a) przeliczenie współrzędnych istniejących punktów geodezyjnych z układu Borowa Góra na układ 1942,
b) prace geodezyjne na terenach wojskowych,
c) prace fotogrametryczne i kartograficzne na obszarze około 205 tys. km kw.,
d) zdjęcia lotnicze na obszarze około 80 tys., km kw.,
e) druk mapy topograficzne w skali 1:25 000 dla całego obszaru Państwa.
§ 8.Ogólny nadzór nad całością prac fotogrametrycznych i kartograficznych wykonywanych dla wydania mapy 1:25 000 powierza się Ministerstwu Obrony Narodowej.

część 1 z 5

1 2 3 4 5 » »»